Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5159 Esas 2022/8133 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararda, davalı kadın tarafından açılan ziynet alacağı davasının, miktarının 107.090 TL'yi geçmemesi nedeniyle temyiz edilemez olduğu belirtildi ve reddedildi. Ayrıca, davacı kadının boşanma davası sırasında talep ettiği ancak somutlaştırmadığı maddi tazminat talebinin, davacının 30.000 TL'lik talebinin 11.630 TL'sinin ziynet eşyasına ilişkin olduğu belirlendi. Bu nedenle, davacının TMK 174/1 maddesi kapsamında maddi tazminata ilişkin talebinin kabul edilmesi gerektiği karara bağlandı. 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının a bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür.

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından maddi tazminata hükmedilmemesi ve ziynet alacağı davasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının a bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “107.090,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, davacı kadının reddine karar verilen ziynet alacağı talebi 11.630TL olduğu anlaşılmakla, karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, bölge adliye mahkemesinin kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı kadın dava dilekçesi ile boşanma talebinin yanında ziynet alacağı da içerisinde olmak üzere 30.000TL maddi tazminat talebinde bulunmuş, ilk derece mahkemesi tarafından davanın kabulü ile boşanmalarına, velayetin anneye verilmesine, ortak çocuk için aylık 500 TL iştirak nafakasına, kadın lehine faizi ile birlikte 10.000TLmaddi tazminata ve 10.000TL manevi tazminata, ziynet alacağı davasının da kabulü ile açıkça yazdığı ziynetlerin aynen iadesine, mümkün olmadığı takdirde 11.630,00TL ziynet alacağının davalıdan tahsiline karar verilmiş, davalı erkek tarafından tamamına yönelik istinaf talebinde bulunulması üzerine istinaf incelemesi yapan Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davacı vekilinin dava dilekçesinde ve ön inceleme duruşmasında TMK 174/1 maddesi kapsamında maddi tazminat talebine ilişkin beyanı bulunmadığı, 8. celsede ise ıslah talebinin olmadığı, bu nedenle İlk Derece Mahkemesi tarafından kadın lehine boşanmanın eki niteliğinde 10.000TL maddi tazminata hükmedilmesinin hatalı olduğundan bahisle maddi tazminata ilişkin İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılmasına, boşanmanın eki niteliğinde maddi tazminata yönelik yasal süresi içerisinde bir talep bulunmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, bu karar karşı davacı kadın tarafından temyiz yoluna başvurulduğu görülmüştür.
HMK m. 31 gereğince, Hâkim, uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabilir; soru sorabilir; delil gösterilmesini isteyebilir. Davaya konu talebin somutlaştırılmaması halinde önce hâkim, HMK 31.madde ve 119/1-e maddesi gereğince davayı aydınlatma ödevi ve ön incelemedeki görevi gereği, somut olmayan hususların belirlenmesini davacıdan istemeli, gerekirse tarafa açıklattırma yaptırmalı, bu eksiklik giderildikten sonra yargılamaya devam etmelidir.
Somut olaya gelince davacı vekili dava dilekçesinde boşanma talebinin yanında ziynet alacağı da içerisinde olmak üzere 30.000TL maddi tazminat talebinde bulunmuş, ön incelemede dava dilekçesini tekrar ettiğini belirtmiştir. Mahkemece ön inceleme duruşmasında açıklama istenmesi gerekir iken yapılmamış ise de 8. celsede davacı vekilinden talep sonucundaki ziynet eşyaları içinde olmak kaydıyla toplam 30.000,00TL maddi tazminat talebini açıklaması istenmiş, davacı vekili ise “talep sonucundaki 30.000,00TL alacağımızın 11.630,00TL'si ziynet eşyasına ilişkindir. Geri kalan bedel ise 18.370,00TL ise maddi tazminat talebimizdir.” şeklinde beyanda bulunmuştur. Bu açıklama ile dava dilekçesindeki talep sonucu somutlaştırılabildiğine göre davacının TMK 174/1 maddesi kapsamında maddi tazminat talebi bulunduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davacı kadının boşanmanın eki niteliğinde maddi tazminata yönelik yasal süresi içerisinde bir talebi bulunmadığından bahisle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davacı kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 13.10.2022 (Per.)