Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5576 Esas 2022/8242 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/5576
Karar No: 2022/8242
Karar Tarihi: 17.10.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5576 Esas 2022/8242 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi arasında yapılan davanın sonucunda, davacı kadının nafaka talepleri reddedildi. Ancak, davacı kadının tazminat talepleri de dahil olmak üzere diğer temyiz itirazları yersiz bulundu. Mahkeme, tarafların ekonomik durumlarını ve kusur derecelerini dikkate alarak davacı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın yetersiz olduğu sonucuna vardı ve daha uygun bir tutar tayin edilmesi gerektiğine hükmetti. Bu nedenle, bölge adliye mahkemesi kararının bozulmasına karar verildi. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi ve 174/2. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerine atıfta bulunuldu.
2. Hukuk Dairesi         2022/5576 E.  ,  2022/8242 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi


    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı ile yoksulluk nafakasının reddi yönünden yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 17.10.2022 (Pzt.)









    Hemen Ara