Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5865 Esas 2022/8526 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2022/5865 E., 2022/8526 K. numaralı kararın üzerine yapılan temyiz işleminde, davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminatlar yönünden; davalı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen 166/4'e dayalı davası ile tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddi-manevi tazminat miktarları yönünden temyiz itirazları yapılmıştır. Mahkeme kararı bölge adliye tarafından kaldırılmış, ilk derece mahkemesinin kararı bozulmuş, temyize konu diğer bölümler yukarıda belirtilen sebeplerle onanmıştır. Kararda, davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakasının az olduğu, maddi-manevi tazminatların da Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun şekilde belirlenmediği belirtilmiş, daha uygun miktarda tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi de dikkate alınarak gerekli düzeltmenin yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Kararın detayında Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve 174/1 ve 174/2 maddeleri, Türk Borçlar Kanunu'nun ise 50 ve 51. maddeleri açıklayıcı şekilde yer almaktadır.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminatlar yönünden; davalı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen 166/4'e dayalı davası, tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddi-manevi tazminat miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı erkeğin tüm, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK md. 174/1) ve manevi (TMK md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 26.10.2022 (Çrş.)