Esas No: 2022/7290
Karar No: 2022/9533
Karar Tarihi: 23.11.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7290 Esas 2022/9533 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/7290 E. , 2022/9533 K.Özet:
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz incelemesi yapılmıştır. Kadın tarafına tazminatlar verilirken, erkek tarafının talepleri reddedilmiştir. Kararın temyiz edilmesi sonrasında, erkeğin cevap dilekçesi süresini geçirerek talep ettiği maddi ve manevi tazminat hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın bozularak, ilk derece mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu’nun 174. maddesi, 174/2. maddesi ve Medeni Kanun’un 4. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile reddedilen kendi tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle davalı erkeğe kusur olarak yüklenen "İlk eşinden olma ... çocukları ile iletişimi keserek onları evden kovduğu" vakıasına davacı kadın tarafından dilekçeler aşamasında usûlüne uygun olarak dayanılmadığından bu vakıanın erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceğinin, yine de kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı erkeğin ağır, davacı kadının ise az kusurlu olduklarının anlaşılmasına göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2- Davalı erkek süresinden sonra cevap dilekçesi sunmuş, süresinden sonra verdiği bu dilekçe ile de lehine maddî ve manevî tazminat verilmesini talep etmiştir. Bu durumda davalı erkeğin süresinden sonra talep ettiği maddî ve manevî tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, kesin hüküm oluşturacak şekilde ret kararı verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ :Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin kararının BOZULMASINA, hükmün bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 23.11.2022 (Çar.)