Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/7459 Esas 2022/8549 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/7459
Karar No: 2022/8549
Karar Tarihi: 30.06.2022

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/7459 Esas 2022/8549 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2022/7459 E.  ,  2022/8549 K.

    "İçtihat Metni"


    BÖLGE ADLİYE
    MAHKEMESİ : ... 26. Hukuk Dairesi

    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    İLK DERECE
    MAHKEMESİ : ... Anadolu 12. İş Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

    Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, İlk Derece Mahkemesince kararın miktar itibari ile kesin olduğu belirtilerek istinaf başvurusunun reddine dair ek karar verilmiştir.

    Davalı vekilince süresinde İlk Derece Mahkemesinin ek ve asıl kararına karşı istinaf yoluna başvurulmuştur.

    Bölge Adliye Mahkemesince, Mahkemece verilen ek kararın yerinde olmadığı belirtilerek asıl karar yönünden yapılan istinaf incelemesinde, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

    Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:



    I. DAVA
    Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının alt işveren işçisi olarak çalışırken 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) ile sürekli işçi kadrosuna geçirildiğini, geçiş sırasında imzalanan iş sözleşmesinde ücretin, asgari ücretin belirli bir oranda fazlası şeklinde ödeneceğinin açıkça kararlaştırıldığını, davalının 2019 yılındaki asgari ücret değişimini dikkate alınmadan önceki dönem ücretine %4 zam uygulaması sebebiyle ücretinin eksik ödendiğini, bu yapılan uygulamanın hukuka aykırı olduğunu iddia ederek fark ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

    II. CEVAP
    Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımının dikkate alınması gerektiğini, ücretin iş sözleşmesi ve toplu iş sözleşmesine göre belirlendiğini, davacıya yapılan ödemelerin tam ve eksiksiz olduğunu davaya konu taleplerden Bakanlığın sorumlu tutulamayacağını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

    III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
    İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı ile davalı İdare arasında imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinin 7 nci maddesinde, davacının ücretinin asgari ücretin belirli bir oran fazlası olacağına dair düzenleme olduğundan hareketle belirsiz süreli iş sözleşmesinin ve toplu iş sözleşmesinin ilgili hükümleri uyarınca yapılan hesaplama doğrultusunda davanın kabulüne kesin olarak karar verilmiştir.

    IV. İSTİNAF
    A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
    İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

    B. İstinaf Sebepleri
    Davalı vekili istinaf dilekçesinde; 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'ye (375 sayılı KHK) eklenen geçici 23 üncü madde ile sürekli işçi kadrosuna geçişler yapıldığını, davacının sürekli işçi kadrosunda istihdam edildiğini, sürekli işçi kadrosuna geçirilenler arasında herhangi bir grup kadro vb. farklılık sözkonusu olmadığını, 696 sayılı KHK ve daha sonra yayımlanan yönetmelikler doğrultusunda ücretlerin belirlendiğini, bu nedenle davacının talebinin hukuki bir dayanağının bulunmadığını belirterek Mahkeme kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

    C. Gerekçe ve Sonuç
    Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile iş sözleşmesinde davacı işçiye her ay asgari ücretin belli bir oranda fazlasının ödeneceğinin açıkça düzenlenmiş olması karşısında, davanın kabulü yönündeki Mahkeme kararında isabetsizlik bulunmadığı gibi hükme esas alının hesap bilirkişi raporundaki hesaplamaların dosya kapsamına uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

    V. TEMYİZ
    A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
    Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

    B. Temyiz Sebepleri
    Davalı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

    C. Gerekçe
    1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
    Uyuşmazlık, 696 sayılı KHK kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacı işçinin, kadroya geçişte düzenlenen belirsiz süreli iş sözleşmesi hükümlerine göre ücretinin tespiti ile talep edilen fark ücret alacağının bulunup bulunmadığı hususundadır.

    2. İlgili Hukuk
    696 sayılı KHK'nın 127 inci maddesi ile 375 sayılı KHK'nın 23 üncü maddesi hükümleri, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 22 nci, 34 üncü ve 62 nci madde hükümleri, 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 3 üncü maddesi.

    3. Değerlendirme
    1. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı ... vekilinin aşağıda yer alan bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

    2. Somut olayda; İlk Derece Mahkemesince 14.02.2022 tarihli ek karar ile kararın miktar itibarıyla kesin olduğu gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. Ek kararın davalı vekili tarafından istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar gerekçesinde; davacının çalışmaya devam ettiği, verilecek kararın diğer aylardaki ücret alacağını da etkileyeceği ve bu sebeple Mahkeme Kararının kesin nitelikte olmadığı belirtilmesine rağmen kısa kararda ek karar yönünden herhangi bir karar verilip hüküm oluşturulmamıştır.

    Ne var ki bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca düzeltilerek onanması gerekir.


    VI. KARAR
    Açıklanan sebeplerle;
    1.Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine,

    2. Davalı vekilinin, Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasınının (1) numaralı bendinde yer alan “1-İlk derece mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK'nun 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE” ibaresinin çıkartılarak yerine "1-Davalı tarafın ek karara yönelik istinaf başvurusunun KABULÜ ile; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (2) nci alt bendi gereğince İlk Derece Mahkemesinin 14.02.2022 tarihli EK KARARININ KALDIRILMASINA, davalı tarafın asıl karara yönelik istinaf başvurusunun ise 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince ESASTAN REDDİNE," ibaresinin yazılması suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

    Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,


    30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara