Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/10187 Esas 2022/9717 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İşçinin davalı işverene ait işyerinde mağaza müdürü olarak çalıştığı ve ücret alacaklarının ödenmemesi, yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmaması, hastalığı sebebiyle çalışma şartlarının ilerlemesine neden olması gibi sebeplerle sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia eden davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ancak Yargıtay Dairesi tarafından bozulmuştur. Yeniden yapılan yargılama sonucunda, yıllık izin ücretinin değerlendirilmesi sırasında davacının asıl beyanının alınması gerektiği ve ücret bordrosunda yer alan net 2.600,00 TL yıllık izin ücreti tahakkukunun gözetilmesi (mahsup edilmesi) gerektiği belirtilerek, hükmün tekrar bozulması ve davacı asıla açıklama yaptırıldıktan sonra sonuca gidilmesi gerektiği kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 31. maddesi.

MAHKEMESİ :... Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili işçinin davalı işverene ait işyerinde 19.07.2000-12.02.2015 tarihleri arasında mağaza müdürü olarak çalıştığını, ücret alacaklarının ödenmemesi, yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmaması, ankilizon spondilit hastalığına yakalanması ve mevcut çalışma şartlarının hastalığının ilerlemesine neden olması sebepleriyle ... sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, son aylık ücretinin primler dâhil 1.500,00-1.600,00 TL olduğunu, haftanın 6 günü 07.30-16.00 saatleri arasında çalıştığını, bu çalışmaya ilave olarak diğer çalışanların izinli olduğu dönemlerde yılda 20-30 gün boyunca 07.30-22.00 saatleri arasında çalıştığını, envanter sayımlarının olduğu günlerde 2 ayda bir 12 saat süreyle çalıştığını, mağazada düzen değişiminin olduğu dönemlerde yılda en az 3 defa 07.30-22.00 saatleri arasında çalıştığını, ayda en az 4 defa hafta tatiline çıkan personelin yerine 70.30-22.00 saatleri arasında çalıştığını, şube açılışlarında yılda en az 6 defa 07.30-22.00 saatleri arasında çalıştığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinin tamamında da çalıştığını, yıllık ücretli izinlerinin çok azını kullandığını, son aylık ücretinin 15 günlük kısmının ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti
Davalı vekili cevap dilekçesinde, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının ortada haklı bir neden bulunmadığı hâlde ... sözleşmesini feshettiğini; işyerinde haftalık çalışma süresinin 45 saat olduğunu, istisnai olarak fazla çalışma yapıldığında ise karşılığının ödendiğini veya denkleştirme yapıldığını, davacının ağır işlerde çalıştırılmadığını, yıllık ücretli izinlerin kullandırıldığını; resmî tatil ile ulusal bayram ve genel tatil izinlerinin de kullandırıldığını, davacının mağaza müdürü olması nedeniyle kendi çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini, davacıya fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Bozma ve Bozmadan Sonraki Yargılama Süreci
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Karar, Dairemizin 12.10.2020 tarihli ve 2016/25794 Esas, 2020/11391 Karar sayılı kararı ile fazla çalışma ücretinin hesap yöntemi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 31 inci maddesinde ifadesini bulan, hâkimin davayı aydınlatma ödevi gereği yıllık izinlerinin ne kadarını kullandığına dair davacıya açıklama yaptırıldıktan sonra sonuca gidilmesi gerektiği gerekçeleriyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Gerekçe
1. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Somut uyuşmazlıkta; bozma sonrası yapılan yargılamada Mahkemece bozmaya uyma kararı verilmiştir. Dairemizin bozma gerekçelerinden birisi 6100 sayılı Kanun'un 31 inci maddesinde ifadesini bulan, hâkimin davayı aydınlatma ödevi gereği yıllık izinlerinin ne kadarını kullandığına dair davacıya açıklama yaptırıldıktan sonra sonuca gidilmesi gerektiği yönündedir. Bozma ilâmında davacı asılın beyanının alınması gerektiği belirtilmesine rağmen Mahkemece davacı vekilinin sunduğu beyan dilekçesi esas alınarak yıllık izin ücretinin değerlendirilmesi bozmaya uyma kararı ile davalı lehine doğan usuli kazanılmış hakkı da ihlal edecek niteliktedir.
Açıklanan nedenle talep edilen yıllık izin ücreti açısından davacı asıla açıklama yaptırıldıktan sonra sonuca gidilmesi ve yine hesaplama yapılırken ücret bordrosunda yer alan net 2.600,00 TL yıllık izin ücreti tahakkukunun gözetilmesi (mahsup edilmesi) için hükmün tekrar bozulması gerekmiştir.

Sonuç
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.