MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında 2010 olarak yanlış gösterilen suç tarihinin mahallinde 24.06.2010 olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Katılan ... Finansal Kiralama Anonim Şirketi ile ... İnşaat Mimarlık Sanayi ve Ticaret Şirketinin yetkilisi olan sanık arasında, Finansal Kiralama Kanunu çerçevesinde Noterliğince düzenlenen, 29/12/2008 tarihli, 50575 yevmiye numaralı finansal kiralama sözleşmesi imzalanarak buna istinaden bir adet iş makinesinin zilyetliğinin sanığa devredildiği; ancak sanığın, sözleşme hükümlerine göre ödemesi gereken kira bedellerini ödemediğinden temerrüde düşmesi üzerine kendisine gönderilen ihtarnameye rağmen süresi içerisinde kira borçlarını ödemediği gibi söz konusu makineyi de teslim etmeyerek zilyedliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunmak suretiyle üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanığın savunmalarına, katılan şirket vekilinin aşamalardaki beyanlarına, finansal kiralama sözleşmesi içeriğine, 16.04.2010 tarihli ihtarnameye, Asliye Ticaret Mahkemesinin 24.06.2010 tarihli İhtiyati Tedbire ilişkin kararına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın katılan şirketten finansal kiralama sözleşmesi ile kiraladığı makinenin aylık taksitlerini ödememesi üzerine, söz konusu borçlarını tebliğinden itibaren 60 gün içerisinde ödemesi, ödemediği takdirde finansal kiralama sözleşmesinin fesh olacağı ve sürenin sona ermesinden itibaren 3 gün içerisinde finansal kiralamaya konu olan makineleri şirketin adresine teslim edilmesi hususlarında gönderilen ihtarnamenin usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın, söz konusu makineyi katılan şirkete teslim etmemesi şeklinde gerçekleştirdiği sabit görülen eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 500 gün olarak tayin edilmesi,
b- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK"nın 52/2 maddesinin gösterilmemesi, suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükümde yer alan ""5237 sayılı TCK"nın 155/2, 52/2 maddeleri gereğince sonuç olarak verilen 500 gün adli para cezası karşılığı aynı kanunun 52. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL"den olmak üzere 10.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ifadelerinin yerine ""5237 sayılı TCK"nın 155/2 maddesi gereğince 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 52/2 maddeleri gereğince verilen 5 gün adli para cezası karşılığı günlüğü 20 TL"den olmak üzere sonuç olarak 100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ifadelerinin yazılması ve ayrıca hüküm fıkrasındaki adli para cezasının miktarının belirlenmesine ilişkin kısımda sanığa tayin olunan adli para cezasının cümlesinden sonra gelmek üzere “TCK"nın 52/2 maddesi gereğince” ibaresini de eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.