Esas No: 2020/2160
Karar No: 2021/5233
Karar Tarihi: 28.06.2021
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2160 Esas 2021/5233 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; meskun mahalde gündüz vakti kendisine hitap eden “Yol Ver” levhası bulunan sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile (Y) kavşaktan bölünmüş il yoluna çıkmak istediği sırada, seyrine göre solundan gelen otomobil ile çarpışması sonucu asli kusurlu olarak bir kişinin ölmesine neden olduğu olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme yapıldığına, savunma hakkının ihlal edildiğine, adil yargılanma hakkının ihlal edildiğine, kaza ile ölüm arasında illiyet bağı bulunmadığına, sanığın kusursuz olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” düzenlemesi için öngörülen koşulların, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlarla birlikte, denetime olanak verecek şekilde, somut gerekçeler gösterilmek suretiyle değerlendirildikten sonra, sanık hakkında “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği; suç tarihi itibari ile sabıkası bulunmayan, duruşma tutanaklarına yansıyan herhangi bir olumsuz davranışı bulunmayan bu nedenle hakkında belirlenen cezada takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, ölenin eşi olan ... vekilinin maddi ve manevi tüm zararlarının giderildiğine dair beyanları da göz önünde bulundurulduğunda, sanığın kabul etmesine rağmen hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması;
Kabule göre de,
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin eksik gösterilmesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.06.2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.