Esas No: 2020/17059
Karar No: 2022/18589
Karar Tarihi: 04.10.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/17059 Esas 2022/18589 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/17059 E. , 2022/18589 K.Özet:
Mahkeme 2020/17059 E. ve 2022/18589 K. numaralı davada, sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından suçlu bulunduğu, cezanın kanuni bağlamda uygulandığı ve sanığın ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği gerekçesiyle temyiz isteğinin reddedildiği belirtilmiştir. Kanıtların, iddia ve savunmaların eksiksiz bir şekilde sergilendiği, vicdani kanının kesin ve tutarlı olduğu vurgulanmıştır. Suç tarihine ve dosyanın niteliğine göre karar verildiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri \"görevi yaptırmamak için direnme\" suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 265. maddesi, \"hakaret\" suçu için ise Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi , kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 04/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.