Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/41030 Esas 2022/19452 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde yapılan bir tehdit davası sonucunda sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Temyiz istekleri reddedildi ve karar esasına geçildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2017/1-290 esas, 2017/443 sayılı kararına atıfta bulunularak, mahkemenin bozma ilamı doğrultusunda işlem yapması nedeniyle, yapılan incelemede sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü esastan reddedilerek, diğer sanık hakkında ise başka bir neden olmadığı için reddedildi. Ancak mahkeme kararı bozulduğu ve yargılamanın tamamı yeniden yapılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 29. ve 43/2-1 maddelerine atıfta bulunuldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 31/10/2017 tarih, 2017/1-290 esas, 2017/443 sayılı kararında da belirtildiği üzere, bozma ilamına uyulması ya da direnilmesi konusunda bir karar verilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulmuş ise de, mahkemenin bozma ilamı doğrultusunda işlem yapması nedeniyle, bozma sonrası verilen hükmün bozmaya karşı eylemli uyma sonucu verilen hüküm olarak değerlendirilerek yapılan incelemede;
A)Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B)Sanık ... (1985 doğumlu) hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Sanığın olayın başlangıcında mağdur ...’ın kendisine tehdit ve hakaret, diğer mağdur 1959 doğumlu ...’in de tehdit ettiğini savunması, tanık ...’in de aşamalarda tarafların birbirlerine tehdit ve hakaretler ettiğini duyduğuna ve gördüğüne dair beyanları karşısında, TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-) Sanık hakkında bozma öncesi verilen 2012/735 e. 2013/522 k. sayılı hükmün lehe temyiz edildiği ve bu hükümde sanığın neticeten 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği gözetilmeden, incelemeye konu hükümde önceki kararla ilgili cezayı aleyhe değiştirme yasağına aykırı olarak, sanık hakkında TCK’nın 43/2-1 maddesi uygulanmak suretiyle neticeten 6 ay 7 gün hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.