Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/22966 Esas 2022/20284 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir fuhuş suçundan mahkumiyet kararı temyiz edildi. Temyiz isteği reddedildi ve mahkumiyet kararı kesinleşti. Ancak mahkum olan sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği gözetilmediği için karar bozuldu. Kararda TCK'nın 53/1-3. maddelerindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Kararın açıklanan noktasına “TCK’nın 53/3. maddesi gözetilerek anılan maddenin 1. fıkrasının uygulanmasına” ibaresi eklenerek karar düzeltildi ve onandı.
TCK'nın 53/1-3. maddeleri, ertelenen hapis cezası alındığında hak yoksunluklarına hükmedilmesini öngören maddelerdir. Bu hak yoksunlukları arasında seyahat yasağı, silah taşıma yasağı, kamu görevinden çıkarılma gibi yaptırımlar yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Mahkum olduğu 1 yıl 8 ay’lık hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 53/1-3. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKMÜN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılığın cezayı aleyhe değiştirme yasağına konu olmaması nedeniyle, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, tebliğnameye uygun olarak temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hükme “TCK'nın 53/3. maddesi gözetilerek anılan maddenin 1. fıkrasının uygulanmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.