Taammüden adam öldürmek suçundan sanık Tahir A......."ın TCY"nın 449/1, 51/2 ve 59/2. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay ağır hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hakkında TCY"nın 31 ve 33. maddelerinin uygulanmasına ilişkin Antalya 1.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.2.2003 gün ve 807-80 sayılı hüküm sanık vekilleri ve C.Savcısı tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 1.Ceza Dairesince 10.5.2004 gün ve 3421-1759 sayı ile;

"27.10.2002 tarihli ölü muayene ve otopsi tutanağının 1.sayfasının Cumhuriyet Savcısı tarafından imzalanmaması suretiyle CMUK.nun 161/2. maddesine aykırı davranılması" isabet-sizliğinden sair yönleri incelenmeksizin bozulmuştur.

Yargıtay C.Başsavcılığı ise bu karara karşı 7.6.2004 gün ve 82725 sayı ile;

"27.10.2002 günlü ölü muayene ve otopsi tutanağı toplam 3 sayfadan ibaret olup, 1. sayfası Cumhuriyet Savcısı tarafından imzalanmamış ise de, 2 ve 3. sayfalarda imza eksiği bulunmamaktadır. Söz konusu tutanağın imza eksikliği olan 1. sayfasında ölenin kimliğini tespit amacıyla; sanığın kardeşi dinlenmiş başkaca esaslı işlem yapılmamış, duruşma aşamasında da otopsi tutanağı okunmuş, sıhhati konusunda itirazda bulunulmamıştır.

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin "Adil Yargılanma" hakkını düzenleyen 6. maddesinde, bu hakkın bir unsuru olarak "makul sürede yargılanma" hakkı öngörülmektedir. Böyle bir bozma sebebi ile davanın uzaması, bu hakkın ihlali anlamına gelmektedir" görüşü ile itiraz yasayoluna başvurarak, Özel Daire bozma kararının kaldırılmasına, esasının incelenmesi için dosyanın Yargıtay 1.Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.

Dosya Birinci Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konu-şulup düşünüldü.

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanığın adam öldürme suçundan cezalandırılmasına karar verilen olayda, Özel Daire ile Yargıtay C.Başsavcılığı arasındaki uyuşmazlık, diğer sayfaları imzalı bulunan ölü muayene ve otopsi tutanağının 1. sayfasının C.Savcısı tarafından imzalanmamış olmasının bozma nedeni yapılıp yapılamayacağı noktasında toplanmaktadır.

İncelenen dosyada;

27.10.2002 günlü Ölü Muayene ve Otopsi Tutanağının üç sayfadan ibaret olduğu, adli tabip, tutanak katibi ve otopsi yardımcısı tarafından imzalanan ancak C.Savcısının imzasının bu-lunmadığı ilk sayfasında otopsi işlemi için morga gidildiğinden söz edildiği, cesedin hüviyetini tespit bakımından tanık olarak dinlenilen sanığın kardeşi Saadettin A......."ın beyanlarına yer verildiği, ancak bu tanığın olaya dair görgüye dayalı bilgisinin bulunmaması nedeniyle sonradan duruşmada da dinlenilmediği, tutanağın C.Savcısı dahil otopsiye katılanların tümü tarafından imzalanmış bulunan 2. ve 3. sayfalarında ise adli tabibin kimliği ve yemininin yaptırıldığına dair bilgiler ile ölü muayenesi ve klasik otopsi işlemine ilişkin bilgi ve bulgulara yer verildiği, 11.12.2002 günlü oturumda diğer bazı belgelerle birlikte otopsi tutanağının da okunup sanıktan diyecekleri sorulup beyanının duruşma tutanağına geçirildiği anlaşılmaktadır.

Öte yandan, otopsi tutanağına atfen gerekçeli kararda yer verilen bilgiler ise, kesicidelici alet yaraları ve bunlardan öldürücü nahiyeye isabet edenlerin sayısı ile boğazlamaya dair bulgu ve bilgiler, keza kesin ölüm nedenine ilişkin adli tabip görüşlerinden ibaret olup, bu bilgilerin tamamı otopsi tutanağının imza eksikliği bulunmayan 3. sayfasında yer almaktadır.

Ceza Muhakemeleri Usulü Yasamızın 307. maddesine göre; temyiz ancak hükmün ya-saya aykırı olması sebebine dayanır. Yasaya aykırılık ise, bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanmasıdır. Yasamızın 308. maddesinde ise, tamamı usule ilişkin olan ve yasaya mutlak aykırılık oluşturduğu varsayılan haller sekiz bent halinde sıralanmıştır. Bozmayı gerek-tirip gerektirmeyeceği hususunda Yargıtay"a araştırma yetkisi tanınmamış olan bu hallerin var-lığının saptanması durumunda hükmün Yargıtay"ca bozulması gereklidir.

Anılan maddenin dışındaki muhakeme normlarına aykırılık bakımından ise, aykırılığın son karara etkisi bulunup bulunmadığının araştırılması gerekir. Hukuka aykırılığın son karara etki etmediği, aykırılığın kaldırılmasının da etkide bulunmayacağı muhakkak ise, bu tür aykırılıkların bozma sebebi sayılmaları çoğu kez yargılamanın uzamasından başka bir işe yaramayacaktır. Nitekim CYUY"nın 320. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve Yargıtayın, temyiz dilekçesinde ileri sürülmeyen husus ve vakıalarla ilgili incelemesini hükme etkili olabilecek derecedeki hukuka aykırılıklarla sınırlayan ilke de bu hususa işaret etmektedir.

CYUY"nın 79. vd. maddelerine göre gerçekleştirilen ölü muayene ve otopsi işlemi sırasında yine aynı Yasanın 161/2. maddesi uyarınca tutanak düzenlenip işleme katılan C.Savcısı tarafından imzalanması zorunlu ise de, otopsi tutanağına yönelik sahtelik iddiasında bulunulmadığı, ölü muayenesi ve otopsi işlemine katılan diğer görevliler tarafından imzalandığı halde sadece C.Savcısı tarafından imzalanmayan 1.sayfasının olayın ihbarı, morga gidilmesi, ölenin hüviyeti gibi dosyadaki başka belgeler ile de doğruluğu anlaşılan ve yargılama sonucu üzerinde etkisi bulunmayan bilgileri içerdiği, ölü muayenesi ve otopsi işlemine ilişkin bilgi ve bulguların yer aldığı ikinci ve üçüncü sayfalarının ise tüm katılanlar tarafından imzalandığı dikkate alın-dığında, somut olayda, ölü muayene ve otopsi tutanağının 1.sayfasının C.Savcısı tarafından im-zalanmamış olmasının sonuca etkisi bulunmadığından, açıklanan ilkeler ışığında bu hususun bozma nedeni sayılamayacağı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulüne karar verilmelidir.

Çoğunluk görüşüne katılmayan bir kısım Kurul üyeleri ise; Özel Daire bozma kararının haklı nedenlere dayandığı görüşüyle itirazın reddi yönünde karşı oy kullanmışlardır.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE, Özel Daire bozma kararının KALDIRILMASINA, hükmün sair yönlerinin incelenmesi için dosyanın Yargıtay 1.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 29.06.2004 günü oyçokluğu ile karar verildi.