Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/21115 Esas 2022/21400 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre hakaret eyleminin alenen işlenmesi nedeniyle mahkumiyete konu suçun basit yargılama usulü kapsamında olmadığı değerlendirilmekle, tebliğnamede bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmeyerek, yapılan incelemede;
1- Sanığa yükletilen kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...'in (...) ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hakaret suçundan verilen hükmün temyizinin incelenmesinde ise, ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Karşılıklı hakaret nedeniyle, TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı sanık ...'in (...) temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca, hükümden “TCK'nın 129/3 gereğince ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresi çıkarılıp, yerine “TCK’nın 129/3. ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi eklenmek suretiyle tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.