Sanık .... ....."ın mağdur ..... ......"a yönelik yağma suçundan TCY"nın 495/1 ve 55/3. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay ağır hapis cezasıyla cezalandırılmasına, ayrıca sanıklar .... ...... ve .... ......"ın yargılamaları birlikte sürdürülen oniki ayrı yağma ve hırsızlık suçundan değişik cezalarla cezalandırılmalarına ilişkin olarak Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinden 10.04.2003 gün ve 278-123 sayı ile verilen hükümlerin sanıklardan ...... ...... ile sanık ..... ...... müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi 05.04.2004 gün ve 8755-3934 sayı ile sanıkların bazı mağdurlara yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hükümleri onamış, ancak mağdurlar .... ...... ve ..... ......"a yönelik eylemler nedeniyle kurulan hükümleri;

"Sanıklar ..... ...... ve .... ......"ın yakınan ..... ......"ya yönelik eylemlerinin temyiz incelemesinde,

1- Yakınanın yol kenarına park ettiği aracının plakalarının çalınması eyleminin, TCK"nun 491/2. maddesine uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde aynı yasanın 491/ilk maddesi ile hüküm kurulması,

2- Sanıkların, yakalandıklarında çaldıkları plakaların yerini göstermek suretiyle yakınana iadesini sağlamış olmaları karşısında; haklarında TCK"nun 523/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,

Sanık .... ....."ın yakınan ..... ......r"a yönelen eylemiyle ilgili temyize gelince;

Sanığın hareket halindeki araç ile, mağdurun elindeki çantayı kapıp kaçmak isterken, mağdurun direnmesi üzerine çantanın parçalandığı, içindeki eşyanın yere saçıldığı, sanığın boş çantayı alıp kaçmak şeklinde gelişen olayda, yağma suçu için aranan zor ve şiddet unsurunun, mağdurun şahsına yönelik olduğuna ilişkin delillerin neler olduğu karar yerinde açıklanıp gösterilmeden, yazılı şekilde TCK"nun 495/1. maddesi ile uygulama yapılması" isabetsizliklerinden bozmuştur.

Diğer bozma nedenlerine uyan Yerel Mahkeme mağdur ..... ......"a yönelik yağma suçuna ilişkin bozma hükmüne karşı 09.12.2004 gün ve 397-403 sayı ile;

".....Sanık hareket halindeki araç ile mağdurun elindeki çantayı kapıp kaçmak isterken mağdurun direnmesi sonucu çantanın sapı kopmuş, içindeki eşyalar yere saçılmış, sanık boş çantayı alıp kaçmıştır. Sanığın eylemi kapkaç şeklinde değildir, bizzat çantayı tutmuş, hareket halindeki aracın da hızı ile mağdurun çantayı vermemek için direndiği sırada çekiştirme ve asılma sonucu çantanın sapı kopmuş, sanık çantayı ele geçirmiştir. Sanığın eyleminde zor ve şiddet kullanma varit olduğundan, yağma suçu oluşmuştur." gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükümlerin de sanıklar ..... ...... ile sanık ..... ...... müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının sanık Onur Uyanık yönünden önceki kararda direnme suretiyle kurulan hüküm itibariyle Ceza Genel Kuruluna hitaben düzenlediği ve "hükmün esastan bozulması" görüşünü içeren 31.05.2005 günlü tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanık ..... ...... "ın caddede yürürken gördüğü mağdur .... ..İ...ın yanına araçla yanaşarak elindeki çantasını alıp kaçmak şeklindeki eyleminin yağma suçunu oluşturduğunu kabulle sanığın TCY"nın 495/1 ve 55/3. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay ağır hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilen olayda Özel Daire ile Yerel Mahkeme görüşleri arasında ortaya çıkan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın mağdur ....."e yönelik eyleminin hırsızlık ve yağma suçlarından hangisini oluşturduğuna ilişkindir.

Uyuşmazlık konusunda 20.09.2005 tarihli birinci müzakerede yapılan oylamada yasal oy çoğunluğuna ulaşılamaması nedeniyle gerçekleştirilen ikinci müzakerede işin esasının görüşülmesine karşı çıkan bir kısım Kurul üyelerinin; "Sanığın eyleminin sabit olduğunun Yerel Mahkeme ve Özel Dairece kabul edilmesi karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Yasasının 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe girmiş bulunması da nazara alınarak, Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki 5252 sayılı Yasanın 8/2. maddesi hükmü de yorumlanmak suretiyle temyiz davasının esasının incelenmesinin olanaksız olduğunu, hırsızlık ve yağma suçları yönünden 765 sayılı Türk Ceza Yasasında mevcut düzenlemelerin 5237 sayılı Türk Ceza Yasasında değiştirildiğini, yeni düzenlemede bu suçlar yönünden farklı unsurlar, yaptırımlar ve cezayı etkileyen kurumlar öngörüldüğünü, sözü edilen her iki yasal düzenleme karşısında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek lehe olan yasanın saptanması görevinin ilk derece mahkemesine ait bulunması nedeniyle hükmün diğer yönlerinin temyizen incelenemeyeceğini, iki daire dışında Yargıtay Ceza Dairelerinin uygulamasının da bu doğrultuda bulunduğunu" belirterek bu hususu ön sorun olarak gündeme getirmeleri üzerine, Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca bu husus öncelikle ele alınıp oylama yapılmıştır.

Yapılan oylamada ondört üyenin, hırsızlık ve yağma suçları bakımından gerçekleştirilen yeni düzenlemeler nedeniyle sanığın hukuki durumunun Yerel Mahkemece yeniden değerlendirilmesi ve temyiz incelemesi sırasında işin esasına girilmemesi gerektiği yönünde oy kullanmaları üzerine, dosyanın ve temyiz davasının esası değerlendirme konusu yapılmayarak, sanığın hukuki durumunun yeniden ilk derece mahkemesince değerlendirilmesi gereğine işaretle hükmün bozulması kararlaştırılmıştır.

Bu itibarla, Yerel Mahkemenin, mağdur ..... ......"a yönelik yağma suçu nedeniyle sanık ..... ..... hakkında kurduğu direnme hükmünün diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmelidir.

Çoğunluk görüşüne katılmayan Kurul Başkanı ve bir kısım Kurul üyeleri; "Sübut, nitelendirme ve lehe yasanın saptanması sorunları sırasıyla ve bütünüyle temyiz incelemesi sırasında çözülmeden, hükmün salt yeni yasal düzenleme nedeniyle bozulmasının, Yargıtay"ın temyizle ilgili görev ve yetkilerinin sınırlarını belirleyen Yargılama Yasası kuralları ile uyumlu bulunmadığını" belirterek karşı oy kullanmışlardır.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

1- Yerel Mahkemenin sanık ..... .....hakkında mağdur .... ....."a yönelik atılı yağma suçu nedeniyle kurduğu direnme hükmünün 5237 sayılı Yasa uyarınca Yerel Mahkemece yeniden değerlendirme yapılmak üzere BOZULMASINA,

2- Sanıklar ..... ...... ve ...... ......."ın diğer suçları ile ilgili olarak bozmaya uyma suretiyle verilen hükümler bakımından vaki temyiz istemlerinin incelenebilmesi bakımından dosyanın Özel Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdine, 27.09.2005 günü, sonucu itibariyle tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak oyçokluğu ile karar verildi.