Esas No: 2021/40143
Karar No: 2022/22471
Karar Tarihi: 14.11.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/40143 Esas 2022/22471 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2021/40143 E. , 2022/22471 K.Özet:
Fuhuş suçundan yargılanan sanık hakkında önceden verilen hükümün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi de dikkate alınarak suçun tabi bulunduğu 8 yıllık dava zamanaşımı gerçekleştiği için kamu davasının düşürülmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek hüküm verilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı Yargıtay tarafından bozulmuştur. Gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri: TCK’nın 66/1-e ve 67/2, CMK’nın 1412, 321 ve 322, 223/8.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin Yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, dava zamanaşımını kesen son işlem olan bozma ilamından önce mahkumiyet hükmünün verildiği 28/12/2007 tarihinden itibaren önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi de eklendiğinde suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı biçimde karar verilmesi,
Kanuna aykırı sanık ... müdafisinin temyiz istemi bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 14/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.