Sanıklardan Hüseyin C..... Ş........ ve İbrahim K........"un beraatlerine, Ali Y....."nun ise TCY.nın 452/1 ve 59. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına, 31. madde uyarınca sürekli olarak kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, 33. madde gereğince hapis hali süresince yasal kısıtlılık altında bulundurulmasına, hakkında 40. maddenin uygulanması ve tutukluluk halinin devamına, 480.000.000 lira vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile müdahile verilmesine ilişkin İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesince verilen, 27.11.2002 gün ve 366-393 sayılı hüküm, müdahil vekili, sanık vekili ve C.Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 31.3.2004 gün ve 2838-1115 sayı ile;

"1-a) ... sanıklar Hüseyin C..... ve İbrahim"in beraatlerine ilişkin hükümlerin Onanmasına,

b) Ancak; sanık Ali hakkında yapılan incelemede sair itirazlar yerinde değilse de;

1- İzmir Adli Tıp Kurumunun 27.08.2002 tarihli otopsi raporunda belirtildiği şekilde maktûlün göğüs sağdaki ve solundaki kaburgalarda yaygın parçalı kırıklar olduğu bunların hepsinin göğüs boşluğu içine girip ölümüne neden olduğu anlaşılmakla; TCK.nun 448, 59. maddeleri ile tecziyesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,

2) 4667 sayılı Yasa ile değişik 1136 sayılı Yasanın 164/son maddesi uyarınca vekalet ücretinin müdahil vekili yerine müdahile verilmesi," isabetsizliklerinden bozulmuştur.

Suç vasfı yönündeki bozma nedenine uyan Yerel Mahkeme, (2) nolu bozma nedenine karşı 20.9.2004 gün ve 307-279 sayı ile;

"Yargıtay 1.Ceza Dairesi 17.4.2003 gün ve 477/97 sayılı kararı ile mahkememizce verilen başka bir kararı avukatlık ücretinin vekile verilmesi isabetsizliğinden bozmuş yine, aynı Dairenin 9.7.2004 gün 4192-2771 sayılı kararında da,Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairece de benimsenen 20.4.2004 gün ve 47-101 sayılı kararı uyarınca vekalet ücretinin müdahiller yerine vekile verilmesi bozma nedeni sayılmıştır. Bozma ilamındaki bu neden Yargıtay 1.Ce-za Dairesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararına aykırıdır gerekçesiyle direnmiştir.

Re"sen temyize tabi olan bu hüküm C.Savcısı ve sanık tarafından da temyiz edilmekle dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının, direnme yönünden onama, uyma yönünden ise eksik ceza tayin edilmesi isabetsizliğinden bozma istekli 5.1.2005 gün ve 223841 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunda konu müzakere edilip, aşağıdaki karar verilmiştir.

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanık Ali Y....."nun TCY.nın 452/1 ve 59. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakkında aynı Yasanın 31, 33 ve 40. maddelerinin uygulanmasına, 480.000.000 lira vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile katılana verilmesine ilişkin, İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesince verilen hüküm, müdahil vekili, sanık vekili ve C.Savcısının temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesince suç vasfının yanlış nitelendirilmesi ve 4667 sayılı Yasa ile değişik 1136 sayılı Avukatlık Yasasının 164/son maddesi uyarınca vekalet ücretinin müdahil vekili yerine müdahile verilmesi," isabetsizliklerinden bozulmuş,

Suç vasfı yönündeki bozma nedenine uyan Yerel Mahkeme, vekalet ücretinin müdahil vekiline verilmesi yönündeki ikinci bozma nedenine karşı ise, yargısal kararlardan örnekler verilmek suretiyle direnilmiştir.

Görüldüğü gibi, direnme kararına konu olan husus hükmün esası ile ilgili olmayıp, fer"i sonuçlarıyla ilgilidir, hükmün esası ile ilgili olarak uyma üzerine verilen karar ve uygulamalar Özel Dairece henüz incelenip, denetlenmemiştir. Esas hakkında henüz inceleme yapılıp karar verilmeyen bir konuya bağlı ve ancak asıl uyuşmazlığın doğru olarak çözüldüğünün saptanması halinde incelenebilecek bir hususta, öncelikle Özel Dairece inceleme yapılıp, hükmün diğer yönlerinin isabetli olduğuna karar verildiğinde Ceza Genel Kurulunca vekalet ücreti konusunda inceleme yapılabileceğinden, dosyanın incelenmek üzere Yargıtay 1.Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle,

Yerel Mahkemece suç vasfına ilişkin bozmaya uymak suretiyle üzerine verilen hükmün Özel Dairece incelenmesinden sonra, Ceza Genel Kurulunca direnme konusunda inceleme yapılabileceğinden, dosyanın öncelikle temyiz incelemesi yapılmak üzere 1.Ceza Dairesine gönderilmesi için üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 01.03.2005 günü oybirliği ile karar verildi.