Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/25621 Esas 2022/23775 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hakaret ve tehdit suçlarından yargılanan sanığın cezasının kanuna uygun olduğunu ve suçlamaların doğru olarak nitelendirildiğini belirtti. Hakaret suçu nedeniyle verilen cezanın kanuni bağlamda uygulandığına karar veren mahkeme, tehdit suçu nedeniyle de sanığın haklarını ihlal edecek bir sebep bulunmadığına hükmetti. Ancak para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesinin kanuna aykırı olduğunu belirten mahkeme, bu noktada sanığın temyiz sebeplerinin yerinde görüldüğünü ifade etti. 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebileceğine dikkat çeken mahkeme, cezanın bu şekilde uygulanabileceğini belirtti. Bu doğrultuda, mahkeme kararının para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine dair ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılmasıyla düzeltilebileceğine karar verildi. Kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu anlaşılmış,
a) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden;
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’in ileri sürdüğü sebepler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
b) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden ise; ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz sebepleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının tebliğnameye aykırı olarak, "ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapse cezasına çevrilerek" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.