Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26125 Esas 2022/24301 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık ...'nın tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükümleri yönünden temyiz isteminin reddedildiği, ancak tehdit suçundan hüküm kurarken uzlaşma hükümlerinin gözetilmemesi nedeniyle kararın bozulduğu belirtilmiştir. Sanığın söz konusu suçlardan verilen hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı ifade edilmiştir.
İlgili Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- TCK'nın 106/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, kararı yalnızca sanık ...'nın, hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
I- Sanığa yükletilen kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...'nın TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
II- Sanığa yükletilen tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Sanığın çıkan tartışmada katılana "Dur seni boğacağım" demesi ve ardından boğazını sıkması şeklinde gerçekleşen olayda, eylemin kesintiye uğramaması karşısında, sanığın eyleminin yalnızca kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, ayrıca tehdit suçundan da hüküm kurulması,
b) Kabule göre de;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.