Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/24571 Esas 2022/24550 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, hakaret

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre; dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1) Adli bir olay nedeniyle polis merkezine getirilen sanığın kendisine işlem yapıp polis merkezine gönderen katılanın gıyabında hakaret ve tehdit ettikten sonra katılanı polis merkezinde görmesi üzerine tehdit etmesi ve kasten yaralaması şeklinde gerçekleşen eylemlerinin, bir bütün olarak TCK'nın 265. maddelerinde tanımlanan görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı biçimde tehdit ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet kararları verilmesi,
2) Kasten yaralama suçunun kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle ve silahtan sayılan sandalyenin atılması suretiyle işlenmesi karşında, 5237 sayılı TCK'nın 86/3-c ve 86/3-e maddeleri kapsamında birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında TCK'nın 86/2. maddesi uyarınca temel cezaya hükmedilirken, iki nitelikli halin bulunması nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılmış ise de sanık hakkında TCK'nın 86/2. maddesi uyarınca tayin olunan ceza üzerinden gerçekleşen nitelikli hal nedeniyle artırım yapılırken uygulama maddesi olarak sadece TCK’nın 86/3-e maddesi gösterilip, TCK’nın 86/3-c maddesinin gösterilmemesi,
3) Hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren TCK'nın 129. maddesi yerine, aynı Kanunun genel tahrike dair 29. maddesinin uygulanması,
4) TCK'nın 62. maddesinde öngörülen "failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri" gibi hususlar değerlendirilmeden “sanık yararına dosya kapsamı itibariyle TCK 62 madde hükmünün uygulanmasını gerektirir herhangi bir neden görülmediğinden sanık hakkında TCK 62/1 maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” biçimindeki kanuni olmayan ve yetersiz gerekçe ile takdiri indirimin uygulanmaması,
5) 1 no.lu bozma nedenine uyulmaması halinde ise
17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden Anayasa’nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.