Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26034 Esas 2022/24952 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, bir kavgada üzerindeki bıçağı kullanarak karşı tarafı tehdit etmesi sonucu kasten yaralama suçu işlediği kabul edilerek mahkumiyet hükmü kurulmuş, ancak tehdit suçundan ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulması eksikliği sebebiyle hüküm bozulmuştur. Kararın temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tehdit suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 106. maddesi
- Kasten yaralama suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 87. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyete ilişkin sanığın temyiz isteminin reddine dair ek karara karşı sanık tarafından temyiz başvurusunda bulunulmadığı belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Olay günü taraflar arasında yaşanan kavga sırasında sanığın üzerindeki bıçağı katılana göstererek "seni öldüreceğim" şeklinde sözlerle tehditte bulunduğu, bıçağı katılana doğru salladığı ve bıçağın katılanın koluna isabet etmesi nedeniyle yaralanmanın meydana geldiği biçiminde kabul edilen eylemin bir bütün halinde silahla kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden tehdit ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.