Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/9333 Esas 2022/25021 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tehdit suçundan yargılandığı bir davada, üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin reddedilmesine karar verdi. Sanığın temyiz istemi ise kabul edilerek, hüküm bozuldu ve davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4, CMK'nın 223/8, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317, 321 ve 322. maddeleri gösterildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Üst Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Temyiz süresi yönünden yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesi gereğince üst Cumhuriyet savcısı tarafından dilekçenin karar tarihinden itibaren bir aylık süre içinde verilmediği,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, üst Cumhuriyet savcısının TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
II- Sanığın temyiz istemi yönünden yapılan incelemede ise;
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin kanun maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı biçimde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...'nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4 ile CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 12/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.