Esas No: 2022/3154
Karar No: 2022/25161
Karar Tarihi: 12.12.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/3154 Esas 2022/25161 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2022/3154 E. , 2022/25161 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği ancak temyiz isteğinin reddedildiği görülmektedir. Sanık hakkında atılı olan tehdit suçu için, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e. maddesi uyarınca suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği tespit edilmiştir. Ayrıca, sanığın davaya konu suçtan dolayı ilk mahkumiyet kararının verildiği tarihten bozma sonrası verilen hüküm tarihine kadar uzlaştırma nedeni ile durma süresi de eklendiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kanunlar olarak ise, kararda 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e. ve CMK’nın 223/8.maddeleri gözetilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e. maddesine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, sanık hakkında ilk mahkumiyet kararının verildiği 06/12/2012 tarihinden bozma sonrası hükmün verildiği 17/12/2020 tarihine kadar uzlaştırma nedeni ile durma süresi de eklendiğinde gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık ... ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemleri bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321.maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e. ve CMK’nın 223/8.maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 12/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
