Esas No: 2020/2739
Karar No: 2020/5741
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2739 Esas 2020/5741 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Samsun Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 23.05.2018 tarih ve 2018/234 E- 2018/374 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine , istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi"nce verilen 05.02.2019 tarih ve 2019/45 E- 2019/127 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili, davacı şirketin hazır beton, kırma, taş, mucur işlerinde üretim ve satım işlerini yaptığını, davalının davacı şirketten beton, mucur vs aldığını, bu ticari ilişki devam ederken davalının kendisine ait eksvatör iş makinasını toplam 340.000,00 TL karşılığında davacıya sattığını, davalının banka hesaplarına ödemelerin yapıldığını, davalının daha sonra aldığı malzemelerin bedelini ödemediğini, sattığı iş makinasına yapılacak ödemelerden düşülmesini istediğini ve bu şekilde ödemenin düşüldüğünü ancak iş makinesinin devrini yapmadığını ileri sürerek Komatsu marka eksvatör iş makinesinin davacıya ait olduğunun tespitini ve adına tescilini, mümkün olmaması halinde iş makinası karşılığında davalıya ödenen 313.808,95 TL’nin yapılan ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, dava konusu iş makinesinin Siemens Finansal Kiralama A.Ş. tarafından davalıya kiralandığını, davacıya alt kiralama ile kiralandığını, davacı şirket tarafından ödeme yapıldığını ancak bu ödemelerin iş makinasının satış bedelinin taksitleri olmadığını, hiçbir ödemede satın alma bedeli diye bir açıklama bulunmadığını, davacı taraftan 340.000,00 TL ödeme almadıklarını, kira bedeli olarak aldıkları ücretin de toplam 176.000,00 TL olduğunu savunarak haksız ve hukuka aykırı açılan davanın reddini istemiş, karşı dava olarak iş makinesinin iadesini, mümkün olmaması durumunda iş makinası karşılık olmak üzere fazlaya dair talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydıyla 35.000,00 TL"nin dava tarihinden işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı tarafından dava konusu iş makinesinin satışı yönünde noterlikçe yapılmış bir sahiplik belgesi ibraz edilemediği, aksine dava konusu iş makinesinin Siemens Finansal Kiralama A.Ş. tarafından davalıya devrine ilişkin devir sözleşmesi bulunduğu, davacı tarafın dava konusu iş makinesinin davalı tarafından kendisine satış yapıldığını yasal delillerle ispatlayamadığı, taraflar arasında geçersiz bir satım sözleşmesi olup olmadığı değerlendirilirse davacı tarafından davalıya gönderilen 80.000,00 TL ödemede kepçe bedeli ibaresinin bulunması, diğer aylık ödemelerin birbirini takip eden ödemeler şeklinde ve davalının finansal kiralama sözleşmesi sebebiyle ödemesi gereken aylık ödemeler karşılığının da davacı tarafından yapıldığının anlaşılması sebebiyle taraflar arasındaki ilişkinin geçersiz satım sözleşmesi olarak kabulü gerektiği, bu durumda tarafların verdiklerinin iadesini talep edebileceği, davacı tarafından iş makinası karşılığı toplam 176.550,00 TL ödendiğinin kabulü gerektiği, davalı-karşı davacı aradaki ilişkinin kira ilişkisi olduğunu ileri sürmüşse de herhangi bir yazılı kira sözleşmesi sunamadığı gibi delillerden sözlü kira ilişkisinin de tespit edilemediği, geçersiz sözleşmede ise her iki tarafın aldığını geri verme yükümlülüğü bulunmakla, asıl davada davacı-karşı davalının ödediği bir kısım bedelin davalı-karşı davacıdan alınarak davalı-karşı davacıya ödenmesine karar verildiğinden, karşılığında halen davalı-karşı davacının elinde bulunduğu anlaşılan iş makinesinin de davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalıya verilmesine karar vermenin doğru görüldüğü gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabul kısmen reddiyle, davacı tarafın davaya konu iş makinesinin mülkiyetinin kendisine ait olduğunun tespit ve tesciline yönelik talebinin reddine, 176.550,00 TL"nin dava konusu ekskavatörün davalıya teslim tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karşı davanın kabulüyle davaya konu ekskavatörün davacı-karşı davalıdan alınarak karşı davacı-davalı tarafa verilmesine karar verilmiş, hükme karşı taraf vekillerince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, taraflar arasında geçersiz bir alım satım akdi bulunduğu ve herkesin aldığını iade etmek zorunda olduğuna dair mahkeme kabulünün yerinde olduğu, bu nedenle mahkemece verilen kararın dosya içerisinde mevcut deliller kapsamında usul ve yasaya uygun bulunduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle muhakeme hukukuna ve maddi hukuka uygun bulunan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 9.045,09 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl dava yönünden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 11.611,59 TL temyiz ilam harcının temyiz eden karşı dava yönünden davalıdan alınmasına, 08.12.2020 tarihinden oybirliğiyle karar verildi.