Yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından, T.... F......"un, TCY"nın 456/2, 457/1, 51/1, 59, 6136 sayılı Yasanın 15/1 ve TCY"nın 59, 72 ve 75. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis ve 181.753.416 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve suça konu bıçağın TCY"nın 36. maddesi gereğince zoralımına ilişkin Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 28.11.2002 gün ve 441-880 sayılı karar, Yargıtay 4. Ceza Dairesince, 16.3.2004 gün ve 15572-3290 sayı ile hükümdeki para cezası 181.752.000 TL"ye indirilmek suretiyle düzeltilerek onanmıştır.

Hükümlü müdafiin, hükümlünün hukuki durumunun, yeni yasalar karşısında değerlendirilmesinin istenmesi üzerine, Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda 08.06.2005 gün ve 441-880 sayılı ek karar ile 5237 sayılı TCY"na göre yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına itiraz yolu açık olmak üzere karar verilmiştir.

Hükümlü müdafiince bu karara yapılan itirazın Kocaeli 2. Ağır ceza Mahkemesince 17.05.2005 gün ve 2005/464 müt. sayılı karar ile red edilmesi üzerine, verilen ek kararın temyiz yasayoluna tabi olması gerektiği gerekçesiyle, ek ve müt. kararların temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 10.10.2005 gün ve 10460-19604 sayı ile;

"Sanığın kesinleşen önceki hükümlülüğünün 765 ve 5237 sayılı TCY.na göre değerlendirilmesine ilişkin sanık müdafiinin isteği, Kocaeli Asliye Ceza Mahkemesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu reddedildiği, bu karara itiraz üzerine Kocaeli Ağır Ceza Mahkemesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda itirazın reddine karar verilmiş olduğundan Kocaeli Ağır Ceza Mahkemesinin red kararına karşı yapılan temyiz isteğinin reddine" karar verilmiştir.

Yargıtay C.Başsavcılığınca 21.06.2006 gün ve 86456 sayı ile;

Somut olayda; mahkemece sonradan yürürlüğe giren yasa hükümlerinin değerlendirilmesi sonucu davanın esasını çözümleyen, davayı sonuçlandıran ve hüküm niteliğinde bir karar verilmiş olup verilen bu hüküm temyiz yasa yoluna tabidir.

İtiraz mercii olan Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesince, Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin yasa yoluna başvuruda hataya düştüğünü saptayarak kararın tâbi bulunduğu doğru yasa yolunun temyiz olduğuna işaretle inceleme yapılabilmesi için dosyayı Yargıtay"a göndermesi gerekirken, kendisini yetkili ve görevli sayarak başvuruyu sonuçlandırmak suretiyle verdiği kararın hükümsüzlüğü gözetilerek, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin red kararına karşı yapılan temyiz isteğinin kabulünün gerektiği gerekçesiyle itiraz yasayoluna başvurularak,

Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 10.10.2005 gün ve 10460-19604 sayılı kararının kaldırılmasına, Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.06.2005 gün ve 441-880 sayılı hükmüne yönelik süresi içindeki temyiz istemi nedeniyle, temyiz incelemesi yapılması bakımından dosyanın Özel Daireye sunulmak üzere tebliğname düzenlenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verilmesi isteminde bulunmuştur.

Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Özel Daire ile Yargıtay C.Başsavcılığı arasındaki uyuşmazlık, 765 sayılı Türk Ceza Yasasının yürürlükten kalkması ve 5237 sayılı Türk Ceza Yasasının yürürlüğe girmesi nedeniyle, önceki ve sonraki yasal düzenlemelerden hangisinin lehe olduğunun saptanması bakımından kesinleşen hükümler üzerinde yapılacak yargılama sonucunda verilecek kararın niteliği ve bu karara karşı hangi yasa yoluna başvurulabileceğinin belirlenmesine ilişkindir.

Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.3.2006 gün ve 39-39 sayılı kararı ile istikrar kazanmış kararlarında vurgulandığı üzere, hükümlü hakkındaki mahkûmiyet hükmünün kesinleşmesi üzerine, 5237 sayılı Yasa hükümleri kapsamında durumunun değerlendirilmesi istemiyle yapılan başvuru, 5237 sayılı Yasa hükümlerinin lehe olmadığı gerekçesiyle Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesince 06.06.2005 gün ve 441-880 sayılı ek karar ile red edilmiştir. Bu red kararı 5271 sayılı Yasanın 223. maddesi kapsamında, hüküm sonucunu doğurduğundan, temyiz yasa yoluna tabidir. Yasayoluna başvuruda yanılgı başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından, hükümlü müdafiinin bu ek karara yönelik itirazı üzerine Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesince, Asliye Ceza Mahkemesince verilen hükmün, temyiz merciine gönderilmesi yerine, itirazın reddine karar verilmesi hukuki değerden yoksundur, diğer yönden Yargıtay 3. Ceza Dairesince, bu red kararına yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin kararı da yerinde değildir.

Bu itibarla, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulü ile, Özel Dairenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararının kaldırılmasına, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesince itiraz üzerine verilen karar hukuki değer taşımadığından, Kocaeli 4.Asliye Ceza Mahkemesinin ek kararının temyizen incelenmesinin sağlanması için, dosyanın bu ek karara yönelik olarak tebliğname düzenlenmek üzere, Yargıtay C.Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

1- Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,

2- Yargıtay 3.Ceza Dairesinin 10.10.2005 gün ve 10460-19604 sayılı kararının KALDIRILMASINA,

3- Hükümlü müdafiinin süresi içindeki istemi nedeniyle Kocaeli 4.Asliye Ceza Mahkemesinin 08.06.2005 gün ve 441-880 sayılı ek kararının temyizen incelenmesi için dosyanın tebliğname düzenlendikten sonra, Özel Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 04.07.2006 günü oybirliği ile karar verildi.