MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, 2022 sayılı Kanun kapsamında özürlü aylığı almak amacıyla ... Eğitim ve Araştırma Hastanesi sağlık kurulunca tanzim edilmiş görünen renkli fotokopi ile gerçeğe aykırı olarak elde edilmiş, %50 özürlü olduğunu gösterir sağlık kurulu raporuyla... Mal Müdürlüğü aracılığı ile özürlü maaşı almak için başvuruda bulunup kendisine sahte sağlık raporuna istinaden özürlü aylığı bağlanmasını sağlayarak 6.619,17 TL haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda, sanık savunması, bilirkişi raporu, sağlık kurulu raporları ile tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin eylemin kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, sanık tarafından zararın hükümden sonra 20/10/2011 tarihinde ödendiğinin... Mal Müdürlüğü"ne ait alındı belgesi ile anlaşılmış olması karşısında, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun"un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenecektir. Bu açıklama kapsamında, 5237 sayılı TCK"nın 158/1-e son maddesi gereğince haksız menfaat miktarının 6.619,17 TL, haksız menfaatin iki katının 13.238,34 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 662 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, indirim ve artırımların bu miktar üzerinden yapılarak 689 gün adli para cezasının aynı Kanun"un 52. maddesi gereğince günlüğü 20 TL"den hesap edilmek suretiyle netice olarak 13.780 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan haksız menfaatin iki katı cezanın belirlenip TCK"nın 43/1 maddesine göre arttırım yapılmayarak sanık hakkında neticeten 11.031,95 TL adli para cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.