Davacı, iş sözleşmesinin hiçbir neden gösterilmeksizin feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine, işe iadeye ve yasal haklarına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, güvenin kötüye kullanılması doğruluk ve bağlılığa uymayan hareketlerden dolayı feshin haklı nedene dayandığını, bu nedenle 09.06.2009 tarihinde İş Kanunu 25/II-e maddesi uyarınca iş aktinin feshedildiğini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının iddialarını kanıklanamadığı gerekçesi ile feshin geçerli nedene dayandığının davalı işverence kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İş Kanunu’nun 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanunun 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda davalı şirkete ait mağaza işyerinde mağaza sorumlusu olarak çalışan
davacının iş sözleşmesi mağazadaki bazı ürünleri reyondan alarak mağazanın çeşitli yerlerine sakladığı, mağaza personeline de beraber hareket etmeyi teklif ettiği, saklama anına kayıt eden kamera görüntülerini silerek ortadan kaldırdığı gerekçesi ile işveren tarafından tazminatsız olarak feshedilmiştir. Davacı işverene verdiği savunmasında ürün saklama olayı ile ilgili bilgisinin bulunmadığını belirtmiştir.
Mahkemece saklandığı iddia edilen sucukların mağaza içinde olduğu ve davacı tarafından götürülmediği gerekçesi ile feshin geçerli nedene dayanmadığı sonucuna varılmış ise de olay gününe ait kamera kayıtlarının silinmiş olması da göz önünde bulundurulduğunda ürün saklama ve kayıt silme eylemlerinin birlikte değerlendirilmesi gerekmektedir. Kayıt silme olayı ile ilgili yeterli araştırma ve inceleme yapılmadığı anlaşılmaktadır. Öncelikle davacının çağrılıp olay hakkında beyanının alınması, işyerindeki kamera kayıtlarında dava konusu sucuk saklama olayının olup olmadığı, kamera kayıtlarında silinmenin bulunup bulunmadığı, silme yetkisinin kimde olduğu, varsa silmenin ne zaman ve kim tarafından yapıldığı,dosyadaki sucuk fotoğraflarının kim tarafından ve ne zaman çekildiği, iş yerinin neresine ait olduğu, envanter kayıtlarının hangi aralıklarla tutulduğu, envanter kayıt açıklarından kimin sorumlu olduğu, olay tarihi sonrası tutulan ilk envanter kayıtlarında dava konusu sucukların kaydının eksik olup olmadığı, gerekirse yerinde uzman bilirkişi aracılığıyla keşif yapılmak sureti ile belirlenip dosyadaki diğer delillerle birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 31.10.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.
