Esas No: 2022/92
Karar No: 2022/9370
Karar Tarihi: 16.06.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/92 Esas 2022/9370 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2022/92 E. , 2022/9370 K.Özet:
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesi kısmen kabul ettiği karar için davacı ve davalı şirketin temsilcileri istinaf yoluna başvurdu ancak istinaf başvurusu reddedildi. Davacı ve davalı şirket temyiz isteğiyle Hukuk Dairesi'ne başvurdu. Mahkeme, tebligat yapılacak kişilerin derecelendirildiklerine dair Tebligat Kanunu maddelerine atıfta bulunarak, davalı şirkete yapılan tebligatın Ticaret Sicil Müdürlüğü'nde kayıtlı adres araştırılmadan yapıldığını belirterek, gerekçeli kararın davalı şirkete normal tebligat, yeni sevk adresi varsa o adrese, tebligatın iade gelmesi ve iade zarfında yeni bir adres tespit edilememesi durumunda Ticaret Sicil Memurluğundan gelen ticari sicil adresine usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi gerektiğini belirledi. Son olarak, kararın gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesi prosedürüne uygun olarak geri çevrilmesine karar verildi.
Tebligat Kanunu'nun 12 ve 13. maddelerine atıfta bulunarak, hükmi şahıslara tebliğin selahiyetli mümess
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 4. İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı ve davalı ... Elektrik Dağıtım A.Ş. vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı ve davalı ... Elektrik Dağıtım A.Ş. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Tebligat Kanununun 12. maddesine göre, hükmi şahıslara tebliğin selahiyetli mümessillerine, bunlar birden ziyade ise yalnız birine yapılır. Aynı kanunun 13. maddesine göre de; tebliğ yapılacak bu kişiler her hangi sebeple mutad iş saatlerinde işyerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamayacakları bir halde oldukları takdirde tebliği orada hazır bulunan memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. 25.01.2012 tarihli ve 28184 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Tebligat Kanunun Uygulanmasına Dair Yönetmelik Hükümlerine göre, kendisine tebliğ yapılacak memur veya müstahdemin, tüzel kişinin o yerdeki teşkilatı veya personeli içinde görev itibariyle tebligatın muhatabı olan tüzel kişinin temsilcisinden sonra gelen bir kimse veya evrak müdürü gibi esasen bu tür işlerle görevlendirilmiş bir kişi olması gerektiği, bu kişilerin de bulunmaması halinde bu hususların tebliğ evrakına yazılarak tebligat, o yerdeki diğer bir memur veya müstahdeme yapılır.
Hukuk Genel Kurulu'nun 14.12.2011 tarih ve 2011/21-882 Esas, 2011/767 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, Tebligat Kanunu'nun 13'üncü maddesinde, kendisine tebligat yapılacak şahısların derecelendirildikleri görülmektedir. Bir kere, hükmi şahıslar namına kendilerine tebligat yapılabilecek salahiyetli mümessiller mutad iş saatlerinde işyerlerinde bulundukları ve o sırada evrakı bizzat alacak durumda oldukları takdirde memur ve müstahdemlere tebligat yapılamaz. Saniyen, memur veya müstahdemlere tebligat yapılabilecek hallerde de, önce kendisine tebligat yapılacak şahsın, şirketin o yerdeki teşkilatı veya personeli içinde vazife itibariyle muhatap hükmi şahsın mümessilinden sonra gelen veya evrak müdürü gibi esasen bu işlerle tavzif edilmiş bir kimse olması, böyle bir kimsenin bulunmaması halindedir ki (bu durum tebliğ mazbatasına dercedilmek suretiyle) o yerdeki diğer bir memur veya müstahdeme tebligat yapılabilir. Daha önce kendisine tebligat yapılması gereken kimselerin bulunmadıklarını veya tebligatı bizzat alamayacak durumda olduklarının ispatı bakımından mazbatada yer alacak kayıt bilhassa önemlidir (E. Moroğlu, Makalelerim I, ... 2001, s. 4-5).
Gıyabi hükmün davalı Kur-bil Mühendislik Elektrik Makina İnşaat Turizm San. ve Tic. Ltd. Şti' nin Ticaret Sicil Müdürlüğü’nde kayıtlı adresi araştırılmadan Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmakta olup yukarıda belirtilen hükümler uyarınca gerekçeli kararın, davalı şirkete açıklandığı gibi öncelikle, ticaret sicil kaydındaki adresine Tebligat Kanunu’na uygun olarak normal tebligat yapılması, yeni sevk adresi varsa o adrese, tebligatın iade gelmesi, tebligat yapılamaması, iade zarfında yeni bir adres tespit edilememesi durumunda, Ticaret Sicil Memurluğundan gelen ticari sicil adresine usulüne uygun tebliğinin sağlanmasını (Tebligat Kanunu 35. maddesine göre) takiben, temyiz süresi geçtikten ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 16.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.