Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/7758 Esas 2022/10905 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu bir iş kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemidir. İlk derece mahkemesi kararının kısmen kabulüne dair istinaf başvurusu yapılmıştır. İstinaf başvurusu sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi kararını kaldırmış ve davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı tarafından temyiz başvurusunda nisbi temyiz harcı yatırılmamıştır. Bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz istemine ilişkin ek karar verilmiş ve davalının temyiz başvurusu yapılmamış sayılmıştır. Kanun maddeleri olarak Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. Maddesi ile 343 ila 349 ve 352. Maddeleri istinaf ve temyiz yolları ile ilgili hükümleri belirlemiştir. Ayrıca, 344. Maddesi de istinaf dilekçesi verilirken gerekli harçların ödenmesi gerektiğini belirtmektedir. Bu nedenle harç ve giderler ödenmediği takdirde başvuru reddedilebilir.

Mahkemesi : ... 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, iş kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince istinaf isteminin kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi tarafından davalının temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair verilen ek kararın, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Ek kararı temyiz eden davalı vekili, temyiz dilekçesini yasal sürede vererek maktu temyiz harcını yatırmış ancak nisbi temyiz harcını yatırmamıştır. HMK nın 366. Maddesi “(1) Bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343 ilâ 349 ve 352 nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır” hükmüne amir olup, 344. maddesi “(1) İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346 ncı maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır.” hükmüne amirdir.
Belirtilen açıklama ışığında somut olaya dönüldüğünde, hükmü temyiz eden davalı tarafından temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenmemiş bulunmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesince temyiz harcının tamamlanmasına ilişkin muhtıra ve ihtarat yöntemince davalıya tebliğ edilmiş, verilen 7 günlük kesin süre içinde temyiz harcı yatırılmamıştır. Bölge Adliye Mahkemesince davalının temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair verilen 14.04.2022 tarihli ek kararının yöntemine uygun olduğu anlaşılmakla, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 14.04.2022 tarihli “temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına” ilişkin ek kararın onanması gerekmektedir.
SONUÇ : Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA, 21.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.