Sanıkların hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCY’nın 142/2-b, 143, 35/2, 53 ve 58/6-7 maddeleri uyarınca, 1’er yıl 9’ar ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanıkların denetimli serbestlik tedbirlerine tabi tutulmalarına, sanık R.. hakkında müştekiye yönelik basit müessir fiil suçundan açılan davanın, müştekinin şikayetinden vazgeçmiş olması nedeniyle 5237 sayılı TCY’nın 73/4, 5271 sayılı CYY"nın 223/8. maddesi uyarınca düşürülmesine, sanık C..’in kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCY’nın 86/2, 86/3-e, 35/2 ve 58/6-7 maddeleri uya¬rınca, 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz reji¬mine göre çektirilmesine, ayrıca infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirlerine tabi tutul¬masına, adli emanetin 2006/1551 sırasında kayıtlı suçta kullanılan bir adet bıçağın 5237 sayılı TCY"nın 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine ilişkin, Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkeme¬since verilen 18.06.2007 gün ve 259-312 sayılı hüküm sanıklar ve müdafiilerince temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince, 05.02.2009 gün ve 130–1516 sayı ile;
“Yasal süre içinde temyiz başvurusunda bulunmayan sanık R.A.. ve C..Ö..in savunmanının bu konudaki isteğinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince istem gibi reddine” karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 02.11.2009 gün ve 231148 sayı ile;
“Gerekçeli karar başlığındaki karar tarihi esas alınarak temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle ret kararı verilmiş ise de, gerekçeli karar başlığına yazılan karar tarihinin hatalı olduğu ve bunun sanıkların ve sanıklar müdafiinin süresinde yapmış olduğu temyizi geçersiz kılmayacağı” görüşleriyle itiraz yasa yoluna başvurularak, Özel Daire red kararının kaldırılması ve esas hakkında inceleme yapılmak üzere dosyanın Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmesi talep olunmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değer¬lendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanıklar ve müdafiilerinin yapmış olduğu temyiz başvurularının süresinde olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
1412 sayılı CYUY’nın 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 310. maddesine göre temyiz talebi, hükmün açıklanmasından itibaren bir hafta içinde hükmü veren mahkemeye bir dilekçe verilmesi veya zabıt kâtibine bir beyanda bulunulması suretiyle yapılır. Hükmün açıklanması sanığın yokluğunda olmuşsa bu süre tebliğ tarihinden başlar.
İncelenen dosya içeriğinden;
Hükmün esasını oluşturan kısa kararın açıklandığı son duruşmanın 18.06.2007 tarihinde yapıldığı, son duruşmada sanık R. ile sanıklar müdafiinin hazır bulunduğu, karar tarihinin gerekçeli kararın 4. sayfasının sonuna, 18.06.2007 yazıldığı halde, karar başlığına sehven 08.06.2007 yazıldığı, sanıklar C.Ö. ve R.A..ile sanıklar müdafiinin ise 18.06.2007 tarihinde açıklanan hükmü yasal süresi içerisinde, 19.06.2007 tarihinde temyiz ettikleri anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Özel Dairece temyiz incelemesi yapılırken, karar tarihi olarak 18.06.2007 yerine, karar başlığına sehven yazılmış olan 08.06.2007 tarihi esas alınmak suretiyle, temyiz istemlerinin süresinde olmadığından bahisle verilen red kararı usul ve yasaya aykırı olduğundan, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulü ile Özel Daire red kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 05.02.2009 gün ve 130-1516 sayılı red kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosyanın, esasa ilişkin temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere, Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.11.2009 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.