Dolandırıcılık suçundan sanıklar, Y. K.., M.K..ve B. D..’in lehe olan 5237 sayılı TCY’nın 157/1. maddesi uyarınca ayrı ayrı 1’er yıl 8’er ay hapis ve 200 gün karşılığı 4.000 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmalarına ilişkin, Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 19.10.2005 gün ve 232-1015 sayılı hüküm, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 16.03.2009 gün ve 6961-2493 sayı ile;
 “1- Suç tarihinden önce kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmesi nedeniyle 5728 sayılı Yasa ile değişik CMK’nun 231. maddesinin uygulama olanağı bulunmayan sanıklar B. D.. ve Y. K.. haklarında toplanan deliller karar yerinde incele¬nip, sanıklara yüklenen dolandırıcılık suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı arttırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5347 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre hüküm kurulmuş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafiinin suçun unsurları itibariyle oluşma¬dığına ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle mahkûmiyet hükmünün istem gibi onanmasına,
 2- Sanık M. K.. müdafiinin temyizine gelince:
 Hükümden sonra, 08.02.2008 günlü 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231 ve TCK’nun 7/2. maddeleri uyarınca, sanık hakkında ‘hükmün açıklanmasının geri bırakıl¬masının’ takdir ve değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,” gerekçesine dayalı olarak bozulmuştur.
Yargıtay C.Başsavcılığınca 06.10.2009 gün ve 210823 sayı ile;
 07.07.1987 doğumlu olan sanık Y..K..’nın 18.01.2005 tarihinde işlediği dolandırıcılık suçu nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCY’nın 31/son maddesinin uygulanması gerektiği gerekçesi ile itiraz yasa yoluna başvurularak, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 16.03.2009 gün ve 6961-2493 sayılı hükmün onanması kararının sanık Yunus Karakaşlı yönünden bozulması için, dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesi Başkanlığına gönde¬rilmesine karar verilmesi talep olunmuştur.
Dosya Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlen¬dirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanık Y. K..A hakkında, yaşı nedeniyle indirim yapılmasının gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
 Dosyanın incelenmesinde, 07.07.1987 doğumlu olan sanık Y.K.. hakkında, 18.01.2005 tarihinde işlediği dolandırıcılık suçunda, suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulun¬masına karşın, yaş küçüklüğü nedeniyle 5237 sayılı TCY’nın 5377 sayılı Yasa ile değişik¬likten önce yürürlükte bulunan 31/3. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılmadığı bu nedenle Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının isabetli olduğu anlaşılmaktadır. Ancak, indirim yapıldığı taktirde hükmedilecek cezanın kısa süreli hapis cezasına dönüşmesi nedeniyle 5237 sayılı TCY’nın 50. maddesinin değerlendirilmesi zorunluluğu doğacağından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı Yasanın 322. maddesindeki yetkinin kullanılarak gerekli indirimin yapılması olanağının bulunmadığı, Özel Dairece de, hükmün tüm yönleriyle incelendiği saptandığından, Özel Daire kararının kaldırılarak, dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesi yerine Ceza Genel Kurulunca bozma kararı verilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 16.03.2009 gün ve 6961-2493 sayılı onama kararının sanık Yunus Karakaşlı hakkında KALDIRILMASINA,       
3- Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.10.2005 gün ve 232-1015 sayılı hükmünün,  sanık Y. K.. yönünden, yaş küçüklüğü nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCY’nın 31/3. maddesi uyarınca indirim yapılmaması isabetsizliğinden BOZULMASINA,
4- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,  27.10.2009 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.