Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/8184 Esas 2022/11689 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, iş kazası sonucu sürekli işgöremezlik oranının %40.2 olduğunun tespiti ile bu oran üzerinden sürekli işgöremezlik geliri bağlanması talebine ilişkindir. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalılar istinaf başvurusunda bulunmuş ve Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi tarafından karar kısmen kabul edilmiştir. Temyiz aşamasında ise, davacı vekilinin temyiz harcı ve giderlerini tam olarak ödemediği tespit edilmiştir. Bu durumda, temyiz dilekçesinin reddi yönünde karar verilerek ret kararının hükmü temyiz eden davalı vekiline tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ve 1086 sayılı Kanun ile ilgili içtihadı birleştirme kararı hükümleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

Bölge Adliye
Mahkemesi : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
No :


Dava, iş kazası nedeniyle sürekli işgöremezlik oranının % 40.2 olduğunun tespiti ile bu oran üzerinden sürekli işgöremezlik geliri bağlanması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı, davalılar vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince, istinaf başvurularının kabulü ile kararın kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya içeriğinden, temyiz yoluna başvuran davacı vekilinin temyiz karar harcı ve temyiz başvuru harcını yatırmadığı anlaşılmaktadır.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin ödenmemiş veya eksik ödenmiş olduğunun sonradan anlaşılması durumunda, karar veren hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde ödenmesi veya eksikliğin tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak, temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Davada ise, yukarıda sözü edilen kanun ve içtihadı birleştirme kararı hükmüne aykırı olarak, temyiz yoluna başvuran davacı vekili tarafından temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenmemiş bulunmaktadır. Böyle olunca, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten, şayet temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse anılan ret kararının hükmü temyiz eden davalı vekiline tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten, temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde ise doğrudan geri gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 04.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.