Davacı vekili, müvekkilinin  iş sözleşmesinin  geçerli neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliği ile işe iadesine ve yasal haklarına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının yaptığı işin taşerona devredilmesi sonucu meydana gelen yeni yapılanma nedeniyle davacının işine son vermek durumunda kaldıklarını, davacının işinin üretim süreci sona ermiş olan ve kasalarda depolanan bira ürünlerini depodan alıp sevk araçlarına forklift yardımı ile yüklendiğini, dolayısıyla davacının işi olan forklift operatörlüğünün yardımcı iş olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının davalı iş yerindeki faaliyetinin bira paletlerinin ünitelerinin alınması, kapalı depolara istiflenmesi işlerinin asıl işin parçası olduğu, yardımcı işlerden sayılmayacağı ayrıca iş yerindeki üretim konusu dikkate alındığında bu işlerin teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerden olmadığı, bu nedenle alt işverene verilemeyeceği, bu hususun davacının iş akdinin feshine dayanak olarak gösterilemeyeceği ve işverenin davacı işçinin forklift operatörü olarak çalıştığı bölümleri üretim hatları, kapalı depolar yada sevkiyat olarak tanımladığı da dikkate alındığında iş akdini feshinin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. 
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.  
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18.maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış olanaklarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini olanaksız hale getiren  işyeri  dışından  kaynaklanan  sebeplerle  yeni  çalışma  yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma olanaklarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosya içeriğinden, forklift operatörü olan davacı işçinin iş sözleşmesinin piyasanın daralması ve satış hacmindeki düşüşün şirketin mali yapısında olumsuzluklara neden olduğu, bu nedenle yardımcı-tamamlayıcı işlerin dış firmalara devredilmesi kararı alındığını ve bu karar uyarınca çalışmakta olduğu pozisyonun dış firmanın iştigal konusuna girdiği gerekçesi ile 10.12.2010 tarihinde feshedildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda davalı tarafından bir kısım işlerin başka bir firmaya  verilmesi nedeniyle  istihdam fazlalığı  oluştuğu  bundan dolayı  davacının iş sözleşmesinin  feshedildiği anlaşılmakla birlikte, öncelikle davalı şirket ile dava dışı ....A.Ş. arasında hizmet alım sözleşmesi yapılıp yapılmadığı, yapılmışsa sözleşme getirtilerek alt işverene verilen işin asli iş olup olmadığı ayrı bir bilrkişi kurulu aracılığı ile belirlendikten sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile  yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.