Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2071 Esas 2015/1270 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2071
Karar No: 2015/1270
Karar Tarihi: 06.05.2015

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2071 Esas 2015/1270 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi         2015/2071 E.  ,  2015/1270 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın, 2022 sayılı Kanun kapsamında özürlü aylığı almak amacıyla, sahte sağlık rapor düzenleyerek ... Mal Müdürlüğü aracılığı ile özürlü maaşına esas başvurusunu yaptığı, sanığın sahte sağlık kurulu raporuna istinaden almış olduğu 3.018,25 TL"nin tahsili için gerekli takibatın başlandığı ve kamu kurumu zararına dolandırıcılığa teşebbüs ettiğinin iddia edildiği somut olayda; ... Mal Müdürlüğünün 27/09/2010 tarihli yazısına göre sanığın kamu zararını ödemediğinin tespit edildiği, Cumhuriyet savcılığınca sanığın yeniden sağlık kuruluna sevkinin sağlandığı, bu kapsamda Bitlis Devlet Hastanesinden aldırılan 21.10.2010 tarih ve 1422 sayılı sağlık kurulu raporuna göre sanığın özür durumuna göre tüm vücut fonksiyon kayıp oranının % 0 olduğunun tespit edildiği anlaşıldığından kamu kurum ve kuruluşları aleyhine dolandırcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    5237 sayılı TCK.nun 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) ,(j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 YTL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken, doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı tutarında adli para cezası verilmesi, sonuca etkili görülmediğinden, sanığa verilen hapis cezası teselsül nedeniyle TCK"nun 43/1 maddesi uyarınca 1/4 oranında artırılırken adli para cezasının artırılmaması ise, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06/05/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.





    Hemen Ara