Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü 2000/77 Esas 2000/79 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Ceza Bölümü
Esas No: 2000/77
Karar No: 2000/79

Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü 2000/77 Esas 2000/79 Karar Sayılı İlamı

Ceza Bölümü 2000/77 E., 2000/79 K.

  • TEMYİZ
  • UYUŞMAZLIK MAHKEMESİ
  • YARGI YOLUNU DEĞİŞTİRMEYE YÖNELİK GÖREVSİZLİK KARARLARI
  • 353 S. ASKERİ MAHKEMELER KURULUŞU VE YARGILAMA USULÜ K... [ Madde 17 ]
  • 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 209 ]
  • 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 219 ]
  • 1632 S. ASKERİ CEZA KANUNU [ Madde 30 ]
  • 2247 S. UYUŞMAZLIK MAHKEMESİNİN KURULUŞ VE İŞLEYİŞİ HAK... [ Madde 14 ]
  • 2247 S. UYUŞMAZLIK MAHKEMESİNİN KURULUŞ VE İŞLEYİŞİ HAK... [ Madde 1 ]
  • 2247 S. UYUŞMAZLIK MAHKEMESİNİN KURULUŞ VE İŞLEYİŞİ HAK... [ Madde 27 ]
  • "İçtihat Metni"

    OLAY : Gölcük Tersane Komutanlığı emrinde Kalite Kontrol ve Tecrübe Müdürlüğü Başmühendisi olarak görevli sanık Dz.Yük.Müh.Alb. Sami Özgen"in, Gölcük Tersane Komutanlığının ihtiyacı için açılan V. Tip cam elyaflı izolasyon bezi ihalesinin Doğa Madencilik San. ve Tic.A.Ş."nde kalması ve firmaca teslim edilen malzemelerin teknik şartnameye uygun olmadığından bahisle reddedilmesinden sonra, firma temsilcisi olarak görev yapan Zafer Yoro ile görüşüp, eski malı yeniden gönderdikleri takdirde yeni malmış gibi kontrolünün yapılıp kabul edilmesini sağlayacağını, ancak bu işin karşılığında Zafer Yoro"ya hizmet bedeli olarak firmaca verilecek paradan pay istediği, 11.5.1991 günü özel arabası ile trafik kazası geçirdikten sonra yeni aldığı arabanın yirmi bir milyonunun ve eski aracın tamir parasının yine Zafer Yoro"nun temsilciliğini yaptığı firmalara zorluk çıkartmayıp sağlayacağı kolaylıklar karşılığı ödemesini istediği, yine Zafer Yoro"nun temsilciliğini yaptığı Kıvanç Makine ve Teknik Malzeme San. ve Tic. A.Ş."nin, Dz. Satınalma Komisyon Başkanlığı"nca yapılan 3. ve 2. tip izolasyon bezi ihalelerini alması sonucu kalite kontrol ve kabul raporlarının kısa sürede ve zorluk çıkartmadan hazırlanmalarını sağlamak üzere Zafer Yoro"ya verilecek hizmet bedellerinden pay aldığı ileri sürülerek, eylemine uyan Türk Ceza Kanunu"nun 209, 219/son ve Askeri Ceza Kanunu"nun 30/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Donanma Komutanlığı Askeri Savcılığı"nın 16.8.1993 gün ve E: 1993/100, K: 1993/204 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

    Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesi"nin, yüklenen eylemin, askeri suç olmaması ve sanığın emekli olarak Türk Silahlı Kuvvetlerinden ayrıldığının Dz.K.K. ve T. C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü yazılarından anlaşılmasına göre, askeri mahkemede yargılanmasını gerektiren ilginin kesilmiş olduğu gerekçesiyle verdiği görevsizlik kararı üzerine, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nce de, sanığın suç gününde asker kişi olması ve yüklenen suçun da sanığın, Gölcük Tersane Komutanlığı emrinde görevli iken işlendiğinin ileri sürülmesine göre askeri suç sayılacağı, 353 sayılı Yasa"nın 17. maddesine göre asker kişilerin askerlik ile ilişkileri kesilse bile askeri suçları ile ilgili davalara askeri mahkemelerin bakacakları gerekçesiyle, görevsizlik kararı verilmesiyle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü istemiyle yapılan başvuru sonucunda, Uyuşmazlık Mahkemesi, 25.12.1998 gün ve E: 1998/57, K: 1998/57 sayıyla; askeri mahalde, askerlik hizmet ve görevleriyle ilgili olarak işlendiği ileri sürülen suç nedeniyle, asker kişi olduğu sırada, askeri mahkemede kamu davası açılmış olduğundan, davanın askeri yargı yerinde görülmesine karar vermiştir.

    DONANMA KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 4.4.2000 gün ve E: 2000/92, K: 2000/120 sayıyla; Anayasa Mahkemesi"nin 1.7.1998 gün ve E: 1996/74, K: 1998/45 sayılı kararı ile 353 sayılı Yasa"nın 17. maddesinin "... ve sanık hakkında kamu davası açılmamış olması..." sözcüklerinin iptal edilmiş olması yüklenen suçun askeri bir suç olmaması ve askeri bir suça da bağlı bulunmaması, sanğın emekli olmasıyla askeri mahkemede yargılanmasını gerektiren ilginin de kesilmesi nedeniyle yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesi"ne gönderilmiştir.

    KOCAELİ 2. AĞIR CEZA MAHKEMESİ: 5.6.2000 gün ve E: 2000/120, K: 2000/84 sayıyla; asker kişi sanık hakkında, askerlik hizmet ve görevleriyle ilgili olarak işlediği ileri sürülen suçun askeri suç sayılacağı ve Uyuşmazlık Mahkemesi kararlarının kesin olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın temyiz edilmeyerek kesinleştiği belirtilen, dava dosyası, kendisine gelmekle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca, Mahkememize gönderilmiştir.

    İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ali HÜNER"in Başkanlığında, Üyeler; Cengiz ERDOĞAN, Refik DİZDAROĞLU, Keskin KAYLAN, Mehmet KAPUSUZ, Ahmet ALKIŞ, A. Fahir KAYACAN"ın katılımlarıyla yapılan 18.12.2000 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN"in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mustafa EKİNCİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Ercan UZUNGER"in, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

    USULE İLİŞKİN İNCELEME:

    Dosyanın incelenmesinde, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nce, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, görevsizlik kararı verildiği, kararın sanık ya da vekillerine tebliğ edilmediği anlaşılmıştır.

    Uyuşmazlığın incelenebilmesi için 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun"un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece sanık veya vekiline tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur.

    Açıklanan nedenlerle, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nce verilen görevsizlik kararı kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa"nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesinin gerektiği düşünülmektedir.

    SONUÇ : 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından aynı Yasa"nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine, 18.12.2000 günü kesin olarak oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara