Danıştay 2. Daire 2021/3371 Esas 2022/3219 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 2. Daire, bir davacının sahte faturalarla beyan edip indirim istediği katma değer vergisinin re'sen salınan 3 kat vergi ziyaı cezasını kaldırılması istemiyle açtığı dava sonucunda verilen kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemeler sonucunda davacının talebinin reddedilmesine karar vermiştir. Kararın temyiz edilmesi istemi reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kararda, konuyla ilgili olarak 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi ve 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun nispi harç alınması gerektiren (3) sayılı Tarife uyarınca harç alınması gerektiği ve 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesi hükümlerine değinilmiştir.

T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/3371
Karar No : 2022/3219


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uyulmaksızın ilk kararda ısrar edilerek verilen kararın Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu'nca bozulması üzerine söz konusu bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiğinden bahisle bu faturalara dayalı indirimlerin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre 2007 yılının Ocak ila Haziran dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı …Metal Aliminyum Otomotiv Nakliye İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi, …Metal Döküm Makina Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi, … Demir ve Sac Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkındaki saptamalardan düzenledikleri faturaların gerçek bir emtia teslimine veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna varıldığından yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 2007 yılı için yapılan gelir vergisi ile Temmuz- Eylül ve Ekim-Aralık dönemleri geçici vergi tarhiyatına karşı açılan davada, … Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:… K:… sayılı kararıyla tarhiyatın kaldırıldığı, söz konusu karara karşı yapılan temyiz başvurusunun Danıştay Üçüncü Dairesinin 26/02/2018 tarih ve E:2016/4896 K:2018/905 sayılı kararı ile reddedildiği, belirtilen karara yöneltilen kararın düzeltilmesi isteminin ise Danıştay Üçüncü Dairesinin 23/05/2019 tarih ve E:2019/54 K:2019/3696 sayılı kararı ile reddedildiği, dava konusu tarhiyat ile belirtilen kararın aynı vergi tekniği raporuna dayanmasına karşın iki farklı hüküm kurulmasının hukuka aykırı olduğu, vergi tekniği raporundaki tespitlerin varsayıma dayandığı, araştırma ve kaydi envanter çalışması yapılmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 23/06/2021 tarih ve E:2021/807, K:2021/1016 sayılı kararıyla Dairemize gönderilen dosya ile ilgili Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.