Esas No: 2021/1197
Karar No: 2022/2391
Karar Tarihi: 01.06.2022
Danıştay 9. Daire 2021/1197 Esas 2022/2391 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/1197 E. , 2022/2391 K.Özet:
Davacı bankanın, 2014 yılı hesap ve işlemlerinin damga vergisi yönünden incelenmesi sonucunda re'sen takdir edilen bir kat vergi ziyaı cezalı damga vergisinin kaldırılması istemiyle açtığı davanın, ilk derece mahkemesince kabul edildiği ve istinaf başvurusunun da reddedildiği belirtilmektedir. Temyiz konusu ise bu kararın hukuka uygunluğu ve davacı bankanın iddialarının ne kadar geçerli olduğu ile ilgilidir. Danıştay Dokuzuncu Dairesi, Bölge İdare Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğuna hükmetmiş ve davalının temyiz istemini reddetmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. ve 50. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/1197
Karar No : 2022/2391
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : … A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2014 takvim yılı hesap ve işlemlerinin damga vergisi yönünden incelenmesi neticesinde hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda yer verilen tespitler dikkate alınmak suretiyle takdir komisyonu kararlarına dayanılarak 2014/Ocak ila Aralık dönemlerine ilişkin olarak re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı damga vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesi … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; "…" ile davacı banka arasında imzalanan Uluslararası Temsilcilik Sözleşmesi kapsamında yapılan işlemlerde para göndericisi, alıcısı ve … (bankalar) arasındaki hukuki ilişkinin havale ilişkisi olduğu, havalenin çifte yetkilendirme içeren tek taraflı bir hukuki işlem olduğu ve sözleşme olarak nitelendirilemeyeceği sonucuna varılmış olup, para gönderme alma formlarının sözleşme niteliğinde olduğu ve nispi oranda damga vergisine tabi olduğundan bahisle yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, cezalı tarhiyatların kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı banka hakkında, 2014 takvim yılı hesap ve işlemlerinin damga vergisi yönünden sınırlı olarak incelenmesi neticesinde düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda, mükellef kurum ile … arasında imzalanan ''Uluslararası Temsilcilik Anlaşması'' çerçevesinde kurumun yurt dışına para gönderme ve yurt dışından para alma işlemlerine aracılık ettiği, şubelerin aracılık ettiği para gönderme ve alma işlemlerinde düzenlenen ''Tek Seferlik Ödeme Sözleşmeleri''nde damga vergisi hesaplamadığı, para gönderme ve alma işlemlerinde düzenlenen gönderme/alma formlarının tek seferlik ödeme sözleşmesi niteliğinde olduğu, dolayısıyla 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı tablonun "I. Akitlerle ilgili kağıtlar" başlıklı bölümünün A.1. fıkrası kapsamında nispi oranda damga vergisine tabi olduğu, banka şubelerince beyan edilmeleri gereken damga vergilerinin beyan edilmediği ve ödenmediği, bu kapsamda, ilgili dönem matrahlarının re'sen takdirinin gerektiği ve re'sen tarh edilmesi gereken damga vergileri üzerinden vergi ziyaı cezası kesilmesi gerektiği, bu sebeple takdir komisyonu kararlarına istinaden vergi ziyaı cezalı damga vergisi tarhiyatları yapılarak davacıya tebliğ edildiği, yapılan iş ve işlemlerin hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare/davacı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…. sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.