Danıştay 9. Daire 2020/3921 Esas 2022/2513 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, bir davacının sahte fatura düzenlediği ve Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesi uyarınca teminat istendiği bir olayda verilen kararın temyiz başvurusunu reddetti. Davacının kesinleşmemiş vergi ve ceza tutarları nedeniyle teminat istenmesinin hukuka uygun olmadığı sonucuna varıldı. Bölge İdare Mahkemesi'nin kararı da onandı ve davacının teminat istenilmesine ilişkin işlemin iptal edilmesi kararı verildi. Kanunlar; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu, 153/A maddesi, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesi ve 50. maddesi.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/3921
Karar No : 2022/2513

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacıdan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun dördüncü fıkrası uyarınca teminat istenilmesine ilişkin işlemin iptali ile söz konusu işlem nedeniyle yoksun kalınacak zararın faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; 213 sayılı Kanunun 153/A maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca ticari, zirai ve mesleki faaliyeti bulunan ancak bu faaliyetlerinin yanında sahte belge düzenleme fiilini de işleyen mükelleflerden teminat istenebilmesi için ilk olarak sahte belge düzenleme fiilinin işlendiğinin yürütülen vergi incelemesi neticesinde düzenlenen raporla tespit edilmiş olması ve aynı zamanda inceleme sonucunda tarh edilen vergi ile kesilen cezaların kesinleşmiş olmasının gerektiği, söz konusu şartların sağlanması halinde teminat isteneceği ve verilen süre içinde teminatın gösterilmemesi halinde, 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edileceği sonucuna varıldığı, davacı adına sahte fatura düzenlenme nedeniyle re'sen tarh edilen vergi ve cezalara karşı dava açıldığı ve dolayısıyla söz konusu vergi ve cezaların henüz kesinleşmediğinin anlaşıldığı, 213 sayılı Kanunun 153/A maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında teminat istenebilmesi için gerekli olan koşullardan olan inceleme sonucunda tarh edilen vergi ile kesilen cezaların kesinleşmiş olması hususunun davacı nezdinde gerçekleşmediği sabit olduğundan, davacıdan teminat istenmesine ilişkin olarak tesis edilen dava konusu ... tarih ve ... sayılı işlemde hukuka uyarlık görülmediği; davacı tarafından teminat istenmesi yolunda adına tesis edilen işlem nedeniyle yoksun kalınacak zararların yasal faizi ile birlikte tahsili talep edilmesine rağmen olayda, davacı tarafından ileride yoksun kalınacak muhtemel zararlarının tazmini talep edildiğinden, davacının bu talebinin esasının incelenmesine olanak bulunmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, kısmen incelenmeksizin reddine, davacıdan teminat istenilmesine ilişkin işlemin iptaline, davacının tazminat talebi yönünden davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının sahte fatura düzenlediğinin tespit edilmesi üzerine 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesi uyarınca teminat istenildiği, maddede yer alan şartların dava konusu olayda gerçekleştiği, yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulüne, kısmın incelenmeksizin reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.