Danıştay 13. Daire 2022/1806 Esas 2022/2431 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 13. Dairesi, Orman ve Su İşleri Bakanlığı'nın gerçekleştirdiği bir ihalede haksız avantaj sağladığı gerekçesiyle 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu'nun 17. maddesi uyarınca bir yıl süreyle ihalelere katılmaktan men edilen firmaya 10.000 TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesi üzerine yapılan temyiz başvurusunu reddetti. Karara göre, tüzel kişilerin kişilik haklarının ihlal edilmesi durumunda manevi tazminatın uygulanması gerektiği ve tazminat miktarının, tüzel kişilerin piyasadaki konumu, ticari itibarı ve ekonomik durumu gibi faktörlere göre belirlenmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu'nun 17. maddesi, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi.

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2022/1806
Karar No:2022/2431

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Taşımacılık Organizasyon Temizlik Nakliye Emlak Elektrik Sanayi Ticaret Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Orman ve Su İşleri Bakanlığı Destek Hizmetleri Dairesi Başkanlığı'nca 20/04/2015 tarihinde gerçekleştirilen "T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Merkez Teşkilatı ana hizmet binasında görev yapan Bakanlık personelinin mesaiye geliş ve ikametlerine dönüşlerinin temini amacıyla [01/07/2015-30/06/2016 (256 iş günü)] servis taşıtlarının kiralanması hizmet alımı" ihalesinde, davacı şirketin, 4734 sayılı Kamu İhale Kanun'unun 17. maddesinde yer alan fiilleri gerçekleştirdiğinden bahisle kamu ihalelerinden bir yıl süreyle yasaklanmasına ilişkin Orman ve Su İşleri Bakanlığı'nın 16/06/2015 tarih ve 29388 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan işleminin iptali ile bu işlem nedeniyle uğranıldığı ileri sürülen 10.000,00-TL manevi tazminatın ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .. İdare Mahkemesi'nce, Dairemizin 21/04/2021 tarih ve E:2016/5070, K:2021/1520 sayılı kararıyla anılan Mahkeme'nin … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararının dava konusu yasaklama işleminin iptaline ilişkin kısmının onanması; manevi tazminat istemi yönünden davanın reddine ilişkin kısmının bozulması üzerine, Dairemizin anılan bozma kararına uyularak verilen kararda; manevî tazminatın, kişilik haklarının ihlâli hâlinde meydana gelen eksilmenin, başka türlü giderim yolunun bulunmaması nedeniyle, uğranılan manevi zararın kısmen de olsa telafi edilmesini sağlayan manevî bir tatmin aracı olduğu, tüzel kişilerin kişilik haklarını, saygınlık, ticari itibar, sosyal ilişkiler bakımından sahip olunan değer, diğer kurumlar nezdindeki algılanış, mesleki çevrelerdeki konum, güvenilirlik gibi değerler oluştuğu, tüzel kişiliğin, saygınlığını yitirmesine, itibar kaybına uğramasına veya amaçlarını gerçekleştirmek bakımından zor duruma düşürülmesine yol açan hukuka aykırı tasarrufların manevi zarara yol açtığı kabul edilerek bu tür zararların tazmini gerektiği, tüzel kişiler lehine manevi tazminata hükmedilirken piyasadaki konumları ve ekonomik durumları dikkate alınarak, olay nedeniyle piyasadaki konumlarının ve ticari itibarlarının sarsılması ile orantıyı ifade edecek, işlemin hukuka aykırılığını ortaya koyacak ve hukuka aykırılığı özendirmeyecek bir miktarın belirlenmesi gerektiği, uyuşmazlıkta, 16/06/2015 tarih ve 29388 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan ve Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla hukuka aykırı bulunarak iptal edilen yasaklama kararı nedeniyle, davacının ticari itibarının zedelendiği ve güvenilirliğinin azaldığı, bu durumda, davacının söz konusu işlem nedeniyle uğradığı manevî zarara karşılık makul bir manevî tazminata hükmedilmesi gerektiğinden, takdiren davacı için 10.000,00 TL manevi tazminatın davacıya ödenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne, 10.000,00-TL manevi tazminatın davalı idare tarafından davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, tazminat istemi yönünden idareye başvuruda bulunulmadığından merci tecavüzü bulunduğu, davanın süresinde açılmadığı, harçtan muaf olunduğundan Bakanlık aleyhine harca hükmedilemeyeceği, davacının geçmişe yönelik sözleşme imzalaması ihalede haksız avantaj sağlamaya matuf olduğu, manevi tazminat isteminin koşulları oluşmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın kabulü ile, ...-TL manevi tazminatın davalı idare tarafından davacıya ödenmesine ilişkin … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.