Danıştay 9. Daire 2022/1394 Esas 2022/2703 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ile özel usulsüzlük cezalarıyla ilgili davada, bölge idare mahkemesinin kararının usul ve hukuka uygun olduğunu ve istinaf başvurusunun reddedilmesi gerektiğini belirtti. Kararda, davalının temyiz istemi reddedildiği, kısmen kabul edilen davaların reddedilmemesi ve onama kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu uyarınca taraflara tebliğ edilmesi ve dosyanın vergi mahkemesine gönderilmesi gerektiği ifade edildi.
İlgili kanun maddeleri: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi, mükerrer 355/4. maddesi, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesi, 49. maddesi, 50. maddesi.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/1394
Karar No : 2022/2703

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2017/Ocak, Şubat, Nisan-Temmuz ve Eylül-Aralık dönemlerine ilişkin re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi ve aynı Kanun'un mükerrer 355/4. maddesi uyarıca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden; ilgili dönemde davacı adına düzenlenen söz konusu faturaların gerçek mal ve hizmet hareketini yansıtmadığı sonucuna varıldığından dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısımları yönünden; tekerrür hükümlerine esas alınan vergi ziyaı cezası için 21/01/2016 tarihinde uzlaşıldığı, cezanın kesinleştiği 2016 yılını takip eden 2017 yılı başından başlamak üzere vergi ziyaı cezasında beş yıl içinde tekrar ceza kesilmesi durumunda tekerrür hükümleri uygulanacağından, 2017 yılı için kesilen vergi ziyaı cezaları için tekerrür hükümlerinin işletilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı, 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden; bu madde hükmüne göre özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için bu belgelerin kimden alınmadığının veya kime düzenlenmediğinin hukuken geçerli ve itibar edilebilir şekilde somut olarak tespit edilmesi gerektiği, olayda, alınması gereken faturaların hangi tutar ve tarihlerde kimlerden alınmadığı yönünde yapılmış bir somut tespit bulunmadığından kesilen cezada hukuka uyarlık bulunmadığı; 213 sayılı Kanunun mükerrer 355/4. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise; banka ve finans kurumları aracılığıyla ödeme yapılmaması nedeniyle özel usulsüzlük cezası kesilmesi gerektiği belirtilen faturaların sahte olduğu ileri sürülen faturalar olduğunun anlaşıldığı, gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı kabul edilen faturalardan kaynaklanan ödemelerin banka aracılığı ile yapılmasının beklenemeyeceğinden kesilen cezada hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu özel usulsüzlük cezalarının kaldırılmasına, tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının ihtilaflı dönemde kullandığı faturaların sahte olduğunun tespit edildiği, kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik taraflarca yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.