Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/5093 Esas 2022/16221 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesi uyarınca yapılan kamulaştırma bedeli tespiti ve taşınmazın tescili istemiyle ilgili davada, ilk derece mahkemesinin kararının istinaf incelemesi sonucunda kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmesi gerektiğine karar vermiştir. Davacı idare vekilinin temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Kararda, kamulaştırma ile ilgili kanun maddeleri olan 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. ve 11/1-f maddeleri açıklanmıştır.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Sivrihisar Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmesine ilişkin hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; kuru arazi niteliğindeki Eskişehir İli, Günyüzü İlçesi, Kayakent Mahallesi 2271 parsel sayılı taşınmazın zeminine 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek davalıya ödenmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı, davacı idare vekilince yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.