Esas No: 2022/7917
Karar No: 2022/16469
Karar Tarihi: 21.11.2022
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/7917 Esas 2022/16469 Karar Sayılı İlamı
5. Hukuk Dairesi 2022/7917 E. , 2022/16469 K.Özet:
Dava, Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesi uyarınca kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemiyle açılmıştır. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne karar vermiş, ancak istinaf başvurusu sonrası bölge adliye mahkemesi esastan ret kararı vermiştir. Ancak Yargıtay, dosyadaki eksik inceleme nedeniyle kararı bozmuştur. Kanuna göre, dava konusu taşınmazın bedeli arazi niteliğindeki bir bölgeye göre gelir metodu esas alınarak belirlenmeli, ayrıca keşif gözlemleri ve uydu fotoğrafları gibi belgeler de dikkate alınarak bir karar verilmelidir. Karar HMK'nın 371. ve 373/1. maddelerine göre bozulmuş, davacı idare harçtan muaf tutulmuş ve temyiz harcının iadesine karar verilmiştir. Kanunlar: 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. ve 11/1-f maddeleri, 4650 sayılı Kanun.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Batman 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş, hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Batman 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2019/125 Esas, 2020/92 Karar sayılı ilamının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Batman İli, Merkez İlçesi, Kılıç Köyü 392 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek hükmün kesinleşmesi beklenmeden davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki,
Dosya kapsamından 17.04.2015 tarihli idarece tanzim olunan kıymet takdir raporunda ağaç bedeli belirlenmediği, 14.04.2017 tarihinde yapılan keşif tutanağında dava konusu taşınmazın büyük bir kısmının telle çevrili meyve bahçesi (kayısı, fıstık, şeftali) olduğu, yine 28.06.2019 tarihinde yapılan keşif gözleminde de dava konusu taşınmazın bir kısmının tel örgü ile çevrili 15-16 yaşlarında ağaçların bulunduğunun gözlemlendiği, dosyada mevcut 15.10.2013 tarihli uydu fotoğrafında ise dava konusu taşınmaz üzerinde ağaç fidanı veya yapının bulunmadığı bildirildiği, hükme esas alınan bilirkişi raporunda uydu fotoğrafı esas alınarak tarım arazisi olarak kamulaştırılan taşınmazın bedelinin belirlendiği belirtilmiş ise de; mahkeme heyetince yapılan iki ayrı keşif gözlemi ile uydu fotoğrafı ve kıymet takdir raporundaki çelişki giderilmesi için ek rapor alınarak varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan Batman 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2019/125 Esas, 2020/92 Karar sayılı kararının yukarıda açıklanan gerekçelerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 21.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.