Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/7240 Esas 2022/16989 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Malatya'nın Yeşilyurt İlçesi'nde bulunan 136 ada, 7 parsel sayılı arazinin kamulaştırma bedelinin belirlenmesi ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terk edilmesi ile ilgili dava sonuçlandı. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne hükmetmiş, ancak bölge adliye mahkemesinin davacı idare yönünden esasen reddetme, davalı yönünden kısmen kabul etme kararı alınmıştır. Temyiz edilen kararın hükümleri, davacı idare vekilinin itirazlarına uygun bulunmuş ve karar HMK'nın 370. maddesi uyarınca onanmıştır. Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi, tazminatın gelir metodu esas alınarak belirlendiğini ifade etmektedir. 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-2 maddesi ise vekalet ücretleri ile ilgilidir.

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Malatya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince davacı idare yönünden esastan reddine, davalı yönünden kısmen kabulü ile HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan delil ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Malatya İli, Yeşilyurt İlçesi, Görgü Köyü 136 ada, 7 parsel (eski 136 ada 2 parsel) sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun davacı idare yönünden esastan reddine, davalı yönünden kısmen kabulü ile vekalet ücretine ilişkin bölümün düzeltilmek suretiyle 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 28.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.