Esas No: 2015/3264
Karar No: 2015/5704
Karar Tarihi: 27.10.2015
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3264 Esas 2015/5704 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanık ... yönünden yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen 17/02/2011 tarihli kararın sanığın duruşmada bildirdiği, bilinen son adresinde annesi ..."e teslim edilmek suretiyle 02/06/2011 tarihinde tebliğ edildiği, her ne kadar sanığın annesi 10/06/2011 tarihinde temyiz süresi geçtikten sonra temyiz talebinde bulunmuş ise de CMK"nın 262. maddesi uyarınca kararı temyiz etme hak ve yetkisinin bulunmadığından; sanığın ise yasal süre geçtikten sonra 01/08/2011 tarihinde yaptığı temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... yönünden yapılan incelenmesinde;
Suç tarihinde şikayetçinin sürücülüğünü yaptığı ticari taksiye binen sanık ..."ın ile diğer sanık ile birlikte iki farklı yere gittikten sonra şikayetçinin ücretini ödemeden kaçmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Adli para cezası tayin edilirken, uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 223/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin ve gün karşılığı adli para cezasına ilişkin bölüme “TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.