Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği (Tük.Mah.Sıf.)

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava balkon ve pencere imalatı nedeniyle davacı iş sahibi tarafından yükleniciye iş bedeli olarak verilen senetlerden dolayı borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkin olup, BK"nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Mahkemece dava Tüketici Mahkemesi sıfatıyla görülerek, işin esası incelenmek suretiyle reddedilmiş, karar taraf vekillerince temyiz olunmuştur.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde, tüketici “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Başka bir deyişle, yasada dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri kapsama alınmıştır. Aksinin düşünülmesi halinde üst düzey teknolojiyle gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi yasa kapsamında kaldığının ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıkların da –yasanın amacına rağmen- Tüketici Mahkemelerinde bakılması gerekeceğinin kabulü icap eder. Bundan dolayı somut olayda olduğu gibi istisna (eser) sözleşmesinden doğan ilişkilerde 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim aynı husus Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında da açıklanmış bulunmaktadır.
Açıklanan bütün bu nedenlerle mahkemece davanın genel mahkeme olarak Sulh Hukuk Mahkemesine gönderilmesi gerekirken, özel hükümler uyarınca yanılgılı bir şekilde Tüketici Mahkemesi sıfatıyla görülerek davanın reddine dair karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcı ile Yargıtay başvurma harcının istek halinde davacıya geri verilmesine, 04.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.