Esas No: 2017/1528
Karar No: 2019/105
Karar Tarihi: 15.01.2019
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/1528 Esas 2019/105 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı ile davalı arasında 24.06.2007 tarihinde 16 M 00119 plakalı özel halk otobüsündeki davacıya ait ½ hissesinin davalıya satışına ilişkin harici sözleşme yapıldığını, davalının talebi üzerine özel halk otobüsünün gelirinin dava dışı ...."ın banka hesabına yatırıldığını,söz konusu aracın noter satışının 18.10 .2007 tarihinde yapıldığını, 24.06.2007- 18.10.2007 tarihlerinde otobüsten elde edilen gelirlerin davalı tarafından alınmasına rağmen bu gelirden doğan vergilerin davacı tarafından ödendiğini, 24.06.2007 tarihli harici sözleşmenin geçersiz olduğunu ileri sürerek, Burulaş"ın banka hesabına yatırdığı şimdilik 19.500,00TL"nin avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının hesabına yatırılan para bulunmadığından bu davanın tarafı olmadığını savunarak davanın husumet nedeniyle reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacı ..."ın eski araba ortağı, davalının yeni araba ortağı olduğu, davacının payını haricen davalıya sattığı, aracın resmi satış işlemine kadar gayrı resmi ortak olan davalı ..."ın hesabına yatan paranın olmadığı gerekçesiyle davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava husumet yokluğu nedeniyle reddedilmekle davalı yararına karar tarihindeki AAÜT. gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nisbi vekalet ücretine karar verilmesi doğru olmamış ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 5236 sayılı Kanunun 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan ""2.340 TL"" rakamının çıkarılarak yerine ""1.800,00 TL"" rakamı yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.