Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19406 Esas 2022/2069 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 04.03.2020 gün ve 2019/478 Esas 2020/165 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 08.03.2022 tarihinde üye ... ve ...’ın karşı oyları ve oy çokluğuyla karar verildi.



KARŞI OY

Suç tarihi itibariyle beş yaşındaki mağdurenin katılan babası tarafından zaman zaman ailece görüştükleri komşusu sanığın evine bırakıldığı, sanığın ise mağdureyi ağzından öpmek, cinsel organına elini bastırarak dokunmak suretiyle istismar ettiği iddia ve kabul edilen olayda, ilk derece mahkemesince sanığın on iki yaşından küçük çocuğun cinsel istismarı suçundan teşdiden mahkumiyetine karar verildiği olayda;
Sayın çoğunluk ile aramızdaki uyuşmazlık, dosyada mevcut delillerin suçun sübutu ve mahkumiyete yeterli olup olmadığına ilişkindir.
Beş yaşındaki mağdurenin soruşturma sırasında pedagog yardımıyla ifadesinin alınmak istendiği ancak olayı anlatmak istemediğini, annesine anlattıklarının doğru olduğunu söylemiş, annesinin kendisini neden doktora getirdiğinin sorulması üzerine “kuşum kaşınıyordu, kaşırken annem gördü ve beni doktora getirdi” dediği, bu beyanda hazır bulunan sosyal çalışmacı mağdurenin sürekli sanığı görmek istediğini, olaya ilişkin kafasının karışmış olduğunu, bu yüzden sağlıklı beyanda bulunamadığını ifade etmesi,
Mağdurun hem olay öncesinde vajinal bölgesindeki bir tür mantar hastalığı nedeniyle tedavi amaçlı krem kullanıldığı, hem de olaydan bir-iki yıl evvel mağdurun düşmesi nedeniyle babası ve babaannesi tarafından götürüldüğü hastanede doktorun vajinal bölgesinde çizik olduğu ve krem kullanmasını söylemesi nedeniyle tanık ... ve mağdurenin babaannesi tarafından bir süre krem kullanıldığının aktarılması, yine tanık ...’nın mağdureyi zaman zaman ayna karşısında cinsel bölgesiyle oynadığını görünce mağdurenin krem sürüyorum dediğine ilişkin beyanları, pedagog tarafından mağdurenin cinsel davranışı bildiğine ilişkin değerlendirmesinin anılan bu yaralanma ve tedavi ile ilintisinin olabileceği,
Mağdurenin “mami” olarak isimlendirdiği sanığın elini külodunun içine ve parmağını cinsel organına soktuğunu, ön bölgesinin acıdığını ve kan geldiğini beyan etmesine karşın bu durumun 13.08.2019 tarihli rapor içeriği ile doğrulanmaması,
Sanığın yargılamanın tüm aşamalarında suçlamaları kabul etmemesi hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın mağdureye karşı çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediğine dair mahkumiyetine yeter derecede her türlü şüpheden uzak, somut ve ispata elverişli delil bulunmadığını gözetilerek, sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken, mahkumiyet hükmünün onanmasına dair sayın çoğunluğun görüşüne iştirak etmiyoruz.