Mahkemesi : İskenderun 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 19/12/2013
Numarası : 2013/165-2013/115

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işveren nezdinde işçi olarak 28/01/2006-26/09/2011 tarihleri arasında çalıştığını, dosyaya sunulu maaş yazısına göre maaşının 1.500,00 TL olduğunu, işverenin maaşını asgari ücrete düşürdüğünü, istifa dilekçesi imzalatmak istediğini, imzalamayınca iş akdinin işverence haksız ve önelsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, işverenin davacıyı motive etmek için uno marka araç tahsis ettiğini, davacının ruhsatı şirkete ait olan aracı satarak şirketin parası ile kendi adına yeni araç aldığını, şirket sahibi Erol"un uno marka aracı devretmesi için davacıya muhasebeci aracılığıyla haber gönderdiğini, davacının aracı vermemek için 26/09/2011 tarihinde işi terk ettiğini, her ne kadar bankaya davacının 1.500,00 TL maaş aldığını belirtir yazı verilmiş ise de yazının davacının daha kolay kredi alması için verildiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dinlenen tanık beyanları, incelenen İskenderun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/17 Esas sayılı dosyası, işveren tarafından gönderilen 05/10/2011 tarihli ihtarname ve tüm dosya kapsamından davacının şirket adına kayıtlı ancak kendi kullanımında olan aracı satıp yeni aldığı aracın devrini şirkete vermediği, yeni alınan aracın devri istenince işten kendi isteği ile ayrıldığı, bu konuda hakkında açılmış bulunan ceza dosyasının halen derdest olduğu, işveren tarafından davalıya gönderilen 05/10/2011 tarihli ihtarnamede ayrıca aracın iadesinin de istendiği, davalıya mazeretini bildirmesi ve aracı iade etmesi için üç gün süre verildiği, ihtarnamenin davalıya 24/10/2011 tarihinde tebliğ edildiği, işverence de 28/10/2011 tarihinde çıkış verildiği, davacının kendi isteği ile ve haklı bir sebebi olmaksızın işyerinden ayrıldığı anlaşıldığından ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanları dikkate alınarak davacının fazla mesai ve hafta tatili alacakları hesaplanmış ise de davacı tanıkları ancak kendi çalıştıkları dönem için tanıklık yapabilirler. Bu nedenle davacı tanıklarının çalışma tarihleri dikkate alınarak davacının fazla mesai ve hafta tatil alacaklarının hesaplanması gerekirken davacı tanıklarının çalışma dönemlerini aşar şekilde hesaplama yapılması ve mahkemece bu hesaplamaya itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 24/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.