Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2075 Esas 2022/2408 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Suça sürüklenen çocuk \"nitelikli cinsel istismar\" ve \"kişiyi hürriyetinden yoksun kılma\" suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak çocuğun mağduriyet yaşattığı kişinin yaşının on beş olduğu günlerde başladığı iddia edilmiş ve hata hükümleri tartışılmadan eksik gerekçe ile mahkumiyet hükümleri karara bağlanmıştır. Bu durum, kanunlara aykırıdır ve suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Bu nedenle, hükümler 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesi: \"Kişinin beden veya ruh sağlığına karşı işlenen suçlar\"
- 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesi: \"Kararın gerekçesi\"
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: \"Temyiz yasağı bulunan kararlar\"
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: \"Bozma kararının içeriği\"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuğun aşamalarda mağdurenin on beş yaşını bitirdiği düşüncesiyle birlikte yaşamaya başladıkları yönündeki savunması ile bunu destekler nitelikteki sağlık kurul raporu ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.