Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24384 Esas 2022/3058 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen sanığın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair karara yapılan istinaf başvurusu esastan reddedildi. Ancak Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edildi ve sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine yönelik hüküm bozuldu. Mahkeme kararına göre, ilk derece mahkemesi tarafından hükmedilen cezanın miktarı göz önünde bulundurularak, sanık müdafilerinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna yönelik temyiz istemleri reddedildi. Ancak çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükümde, olayda TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığına dair yeterli değerlendirme yapılmadığından, bu hüküm bozuldu. Kararın dayandığı kanun maddeleri, CMK'nın 286/2-a, 298, 230 ve 5271 sayılı TCK'nın 30. maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.05.2019 gün ve 2018/425 Esas, 2019/218 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik olduğu gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafilerinin söz konusu hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yargılama sırasında sanık ile müdafisinin olay öncesi mağdurenin on altı yaşında olduğunu söylediği yönündeki savunmaları, mağdure beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ve sanık müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin 30.03.2021 gün ve 2021/222 Esas, 2021/501 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.