Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20757 Esas 2022/3300 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu ile mağdurun sarkıntılık suretiyle cinsel istismarı suçu işlemekten suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan inceleme sonucunda, adli para cezası veya beş yılı geçmeyen hapis cezaları için istinaf başvurusunun esastan reddedileceği kararı verilmiştir. Ancak, sanığın suç vasfı yanlış tayin edilerek, sadece sarkıntılık suçundan hüküm verilmesi nedeniyle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesi tarafından temyiz başvurusu kabul edilmiştir. Bu nedenle, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 298. maddeleri gereğince istinaf başvurusunun reddine, 5237 sayılı TCK'nın 103/1.-2 maddeleri uyarınca sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçu işlendiği ve sanığın işlediği suçun nitelikli cinsel istismar suçu olarak tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 298. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1.-2 maddeleri

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (mağdur ...' a karşı), çocuğun cinsel istismarı (mağdurlar ... ve ...'e yönelik )
HÜKÜM : Sanığın mağdur ...'a yönelik zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile mağdur ...'e karşı sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçlarından mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 16. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.02.2021 gün ve 2020/419 Esas, 2021/57 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle, anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalarda alınan beyanları, dosya içeriğinde mevcut hükme dayanak anal muayeneye ilişkin raporun sanığa isnat edilen Temmuz 2019 tarihli nitelikli cinsel istismar eyleminden 5 ay geçtikten sonra alınmış olması, mağdurun kendisine yönelik nitelikli cinsel istismar suçu işleyen sanığın yanına yeniden gitmesi adı geçen tanık ...‘a ulaşılamamış olması,
tanık ...'in anlatımları, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında; sanığın 2019 yılı Temmuz ayında üzerine atılı çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle sanığın 03.02.2020 tarihinde mağdur ...’a sarılıp yanağından öpmek, kıyafeti üzerinden kalçasını elleme şeklinde sübuta eren eyleminin de 5237 sayılı TCK’nın 103/1.-2 maddesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi nedeniyle istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 05.04.2021 gün ve 2021/621 Esas, 2021/868 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.